| Καθώς ο ήλιος έδυε και ο ουρανός έμοιαζε ματωμένος
ήρθες και δίπλα μου κάθισες
και το μεθυστικό σου άρωμα σαν κύμα το μυαλό μου πλημμύριζε
ενώ η ανάγκη να σε αγγίξω όλο και μεγάλωνε.
Κάθε φορά που βρίσκομαι δίπλα σου
την ίδια αίσθηση έχω
στα σύννεφα βρίσκομαι στα ουράνια πετάω.
Η καρδιά μου για εσένα σαν τρελή χτυπά
και το ότι δε σε έχω σα μαχαιριά με πονά.
Μακάρι να μπορούσα να είμαι μαζί σου,
αλλά εχθρός μου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος, εχθρός του ανθρώπου
μετά το θάνατο,
Ο ΧΡΟΝΟΣ!
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|