Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Διάφανη
 Νοσταλγικά... πολύ καλημέρα σας στιχομάνιακς
 
Παρούσα μέσα στη σιωπή
στα λάθη μου απαγκιάζω
ευλαβικά
Σφιχτά κρατώ την αφορμή
και τις αιτίες θάβω
πλάι στις ήττες
ιχνηλατώντας λάθρα στο κενό

Αόρατη θα σεργιανώ στ’ ακροθαλάσσι
μη φοβηθεί τ’ ατάραχο νερό
και ρυτιδώσει τον καθρέφτη
των αθέατων στιγμών

Πες μου, μου πάει το σύννεφο;

Και πως να ντύσω τη μορφή μου;
Μονίμως διάφανη στα μάτια σου
με καθιστά η εμμονή μου
Διάφανα τα όνειρα πουλιά
και διάφανα τα χέρια στις παλάμες
που κουβαλούν της λήθης το νερό.

Και μόνο ένας έρωτας τυφλός
στον ήλιο ζωγραφίζει ιριδισμούς
μουσκεύοντας σε φως εωθινό
το απαστράπτον δέρμα της θαλάσσης

Δεν ήτανε να μ’ έκανε βροχή
ο λιποτάκτης χρόνος
Στο άσπρο σου πουκάμισο να σμίξω
που κάποτε μου φόρεσες πανί
ιστίο να ταξιδέψω
στα εξωτικά των πόθων σου νησιά
Μα κοίτα πως αλλάζουν οι καιροί!

Πες μου, μου πάει το σύννεφο;



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 27
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Black forest
      Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
αθέρας
25-04-2007 @ 23:12
::smile.::
::yes.::
::smile.::
Ηλιαχτίδα
25-04-2007 @ 23:15
που πάει το σύννεφο....??? ::kiss.::
TAS
25-04-2007 @ 23:35
ΔΕΙΛΙΝΟ



Λεπτομέρειες ασήμαντες που κάνουν πιο οδυνηρές τις αναμνήσεις
και τα χρόνια μας, βαλσαμωμένα πουλιά, μας κοιτάζουν τώρα με μάτια ξένα -
αλλά κι εγώ ποιός ήμουν; ένας πρίγκηπας του τίποτα
ένας τρελός για επαναστάσεις κι άλλα πράγματα χαμένα
και κάθε που χτυπούσαν οι καμπάνες ένιωθα να κινδυνεύει η ανθρωπότητα
κι έτρεχα να τη σώσω.
Κι όταν ένα παιδί κοιτάει μ' έκσταση το δειλινό, είναι που αποθηκεύει θλίψεις για το μέλλον.

Tι φταίω εγώ, αν ο Λειβαδίτης μας παρακολουθεί από χθες το βράδυ..


justawoman
25-04-2007 @ 23:48
"Οι αναμνήσεις μας πηγαίνουν πιο μακριά απ' αυτά που ζήσαμε"

Αν μας παρακολουθεί λέει... ::wink.::
::love.::
name_dsp
26-04-2007 @ 00:13
....Πες μου, μου πάει το σύννεφο;
Σου πάει! Σου πάει!

Στέλλα,
Πες μου τώρα εσύ:
Που πάει το σύννεφο; ::smile.::
foteinos
26-04-2007 @ 00:53
...Στου δειλινού την άκρη, δε βλέπεις όνειρα
αυτά που γίναν βλέπεις και τα επόμενα
βλέπεις τον άνθρωπο μικρό, που τον πατάν στ'αλήθεια
τα πόδια του τα ίδια...τραγουδά ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου στον Διάφανο. Καλημέρα
::yes.::
αυγουστης
26-04-2007 @ 00:58
Υπέροχο Στέλλα, υπέροχο! ::yes.:: ::up.::
επισκέπτης
26-04-2007 @ 01:07
πολύ όμορφο.... καλημέρα ::smile.::
χρήστος
26-04-2007 @ 01:18
Αόρατη θα σεργιανώ στ’ ακροθαλάσσι
μη φοβηθεί τ’ ατάραχο νερό
και ρυτιδώσει τον καθρέφτη
των αθέατων στιγμών

πάρα πολύ καλό Στέλλα, καλημέρα
joyous
26-04-2007 @ 02:01
::up.::
agrampeli
26-04-2007 @ 02:01
Και πως να ντύσω τη μορφή μου;
Μονίμως διάφανη στα μάτια σου

υπέροχο ::yes.::
guesswho
26-04-2007 @ 02:31
"Απόψε αλί!
Απόψε αλυ-
σοδέθηκε όλη μου η ζωή
μ' ό,τι θροεί, φυλλορροεί,
σπάζει, σπαράζει,
κι είναι του πόνου μου αδερφός
απόψ'ο ήλιος, που κρυφός
ασπρογαλιάζει
και πνίγετ' έτσι δίχως φως,
μέσα στο βρόχι σου, ω βροχή
και στο χαλάζι το μαράζι..."

::love.::
SAZIO
26-04-2007 @ 02:33
...εχεις το τρόπο σου...
Διάφανη,αποδίδεις πολύ περισσότερο χρώμα απ' οτι και εσύ η ίδια πιστεύεις.
::theos.::
EKI
26-04-2007 @ 03:22
Με name_dsp again
Δημήτρη σήμερα δίνεις ρέστα
::theos.::
annaΤi
26-04-2007 @ 03:50
::cry.::
Αόρατη θα σεργιανώ στ’ ακροθαλάσσι
μη φοβηθεί τ’ ατάραχο νερό
και ρυτιδώσει τον καθρέφτη
των αθέατων στιγμών

::kiss.::
ΛΕΩΝ53
26-04-2007 @ 04:03
Καλημέρα Στέλλα.
Εσύ ζωγραφίζεις...δεν γράφεις.

Ηλίας
Αστεροτρόπιο (Jeny)
26-04-2007 @ 04:42
Αυτή τη φαστούλα υπόκλιση σπανίως έως ποτέ μην πω την έχω χρησιμοποιήσει.
Αλλά βρε Στέλλα θα το πω!!!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
justawoman
26-04-2007 @ 04:44
-που πας συννεφάκι με τέτοιον καιρό
-να ντύσω κορίτσι με βλέμμ' αλμυρό
::laugh.::

Τζενάκι κι εμένα πολύ ποδοσφαιρική μου κάνει αυτή η φατσούλα αλλά ελλείψει άλλων...

στιχόπολη μεσημεριάσαμε
brake time ::wink.::
deti
26-04-2007 @ 06:11
Που πάει το σύνεφο, οέο;
Υπέροχη όπως πάντα Στέλλα μου..... ::smile.::
MARGARITA
26-04-2007 @ 06:26
Το σύννεφο ταξιδεύει με το όνειρο και εγώ μαγεύομαι απ την γραφή σου...οι τελευταίοι στίχοι του δικοί μου ::love.::
seizeTHEday
26-04-2007 @ 07:05
΄΄Το σύννεφο ταξιδεύει με το όνειρο και εγώ μαγεύομαι απ την γραφή σου...΄΄
Με την Μαργαριταρένια...
Τα Φιλιά και την Αγάπη μου...
SΤAVRIANNA
26-04-2007 @ 14:37
::yes.::
justawoman
26-04-2007 @ 16:05
Καληνύχτα στιχόπολη, είπε το γκρίζο σύννεφο και χάθηκε στη σκοτεινή νύχτα του βορά. Ευτυχώς, το φεγγάρι δεν ξαγρυπνάει απόψε. Κάποιος περαστικός γκιώνης το πέρασε για το ηρεμηστικό του και το κατάπιε αμάσητο...
::cool.::
CHЯISTOS P
26-04-2007 @ 16:08
Καληνύχτα Στέλλα...
Για να σε σχολιάσω όπως πρέπει, θα πρέπει να γίνω ποιητής.... Και δεν το βλέπω...
Αγνή
26-04-2007 @ 17:54
Ακουαρέλλα μου, ω ναι, σου πάει το διάφανο!!!!!!
AETΟΣ
27-04-2007 @ 00:27
::yes.:: ::up.::
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
27-04-2007 @ 02:28
Δε ξέρω αν σου πηγαίνει το σύννεφο Στέλλα μου......... η ποίηση, πάντως, και σου πάει και τη πας.......
Εξαιρετική.. ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο