| |
πουλάω το κουτί της μοναξιάς
και το κουτί της λύπης
μαζεύω δάκρυα πολλά
σαν ξεχασμένος χίππης
δεν έχω άλλη αγκαλιά
μα που αλλού να πάω
ελπίδες κ' όνειρα παλιά
σιγά σιγά ξεχνάω
βγαίνω στους δρόμους και γυρνώ
μετράω τα χαμένα
και εμφανίζοντια ξανά
εμπρός μου ένα ένα
ακούω το ντέφι της καρδιάς
πόσο σιγά χτυπαέι
μια καληνύχτα και λόγια γλυκά
δεν ξέρει που να πάει
τι κι αν ραγίσανε καρδιές
θα γιάνουν όλες πάλι
και η ψυχή μου μπρος στο χθες
κοιτάει και πονάει
βλέπω έναν δρόμο αμυδρά
που φτάνει σε μαι λίμνη
είναι η λίμνη της χαράς
μα μόνο πόνους δίνει
τι κι αν χαθήκαν όλα πια
βλέπω ένα φως ακόμα
ένα κερί μοναχικό
θαμμένο μες στο χώμα
εγώ πουλάω και τις χαρές
και τις κλεμμένες τις αλώβητες ζωές
τις μοναξιές και ατ φιλιά
και τις κρυφές μας τις ματιές
εγώ πουλάω και τα λόγια
το πείσμα, την υπομονή
τα μικρά τα ραβασάκια
τα φτιαγμένα από οργή
να κι ο έρωτας εμπρός μου
στου πάθους μου την αγρυπνιά
ένα τοπίο στη ζωγραφιά μου
καίγετε αργά αργά
και μια γυναίκα αναστενάζει
"πόσο το έχετε αυτό?"
ζητάει μόνο μια στιγμούλα
κ' εγώ φιλί της τρυφερό
θα της ζήταγα διαμάντια
χρυσάφι και μυρωδικά
τι αν μου κάνουν όμως τέτοια
στην πληγωμένη μου χαρά?
με γυροφέρνει ένα παιδάκι
μ' ορθάνοιχτα μάτια με κοιτά
"τι πουλάτε?'' με ρωτάει
''θα ήθελα μια καρδιά''
''δεν πουλάω πια καρδιές''
και κοιτάω στο κενό
ανα πουλιόντουσαν κι αυτές
δεν θα ήμουνα εδώ
εγώ πουλάω και τη ζωή μου
σαν ξεχασμένος χίππης πια
μα δεν πουλιέται η αγάπη
μας τέλειωσαν τα αληθινά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
