Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο χωρισμος
 
Τώρα κατάλαβα πως δεν μπορείς να κρύψεις
το πόσο μίσος έχεις μέσα σου βαθιά
με λάθος τρόπο την αγάπη θες να δείξεις
γιατί κακία έχεις μέσα στην καρδιά

Εγώ προσπάθησα με στίχους ν’ απαντήσω
για να λυτρώσω την δική σου την καρδιά
δεν τα κατάφερα το μίσος σου να σβήσω
και αποφάσισα να φύγω μακριά

Για όσα γίναμε αργά χθες το βράδυ
με κατηγόρησες πως φταίω μόνο εγώ
και την αγάπη μου την έκανες ρημάδι
γι αυτό και τώρα απ’ την ζωή σου θα χαθώ

Θ’ αταν βλακεία μου να κάνω τέτοια πράξη
τώρα που πάμε να βρεθούμε ποιο κοντά
ισια που βάζαμε τα πράγματα σε τάξη
και που φαινόταν πως βαδίζουμε σωστά

Το αποφάσισα να μην σου απαντήσω
απ’ το τηλέφωνο και μέσα απ ’το p.c.
αλλη σελίδα είπα τώρα να γυρίσω
αφού δεν θέλησες να είμαστε μαζί

Σε ικετεύω μην με ξανά ενοχλήσεις
δεν μας αξίζει άλλο τόσος ξεπεσμός
ανοιξε πλώρη για καινούργιες κατακτήσεις
αφού δεν βγάζει πέρα τούτος ο δεσμός

Στην Εγνατία μην ελπίζεις να βρεθούμε
δεν θα βαδίσουμε οι δυο μας αγκαλιά
της ηδονής τα μονοπάτια δεν θα βρούμε
δεν θα κτυπήσει η καρδία με την καρδιά

Εκεί στην Αθωνος δεν θα τα ξανά πιούμε
και στην Αριστοτέλους δεν θα πάμε για καφέ
την παραλία που δεν είδες δεν θα δούμε
και σου ΥΠΟΣΧΟΜΑΙ δεν θα με δεις ποτέ

Τι σημασία έχουν όλα πλέον τώρα
δεν με πιστεύεις ότι και να σου πω
στου χωρισμού μας πια την ύστατη την ώρα
δεν ωφελεί το να σου πω πως Σ’ΑΓΑΠΩ



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

εκει που βρισκομαι εγω υπαρχουν ολα τα καλα
 
Άθη Λ.
26-04-2007 @ 13:03
πως χωράει μια μικρή ζωή σε ένα ποίημα? χωράει.... ::blush.::
ORLANDINA
26-04-2007 @ 14:30
=φωνω με -Αθη-!

καινουργια αρχη φιλε μου!!! ::up.::
_Asteri_
26-04-2007 @ 18:24
Χθες η πέννα μου έγραφε με αίμα...
Δυο αράδες έγραψα, κι αυτές,
για αγάπες λέγανε μισές,
για κλάμα και για ψέμα...

Θυμήθηκα κάποιο ανέμελό μας βράδυ...
Μα όλα τα γκρέμισε ο εγωισμος,
καίει σαν φωτιά ο χωρισμός,
κι εσύ του ρίχνεις λάδι...

::cry.::
agrampeli
27-04-2007 @ 07:59
πολύ ωραίο ::yes.::
mikke
05-06-2007 @ 01:56
Τι σημασία έχουν όλα πλέον τώρα ...στου χωρισμού μας πια την ύστατη την ώρα !

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο