|
| Με σκότωσα , κατα λάθος | | | Σταγόνες βροχής ,
νύχτες της γης ,
και η σκιά μου τελειώνει..
Διαλύομαι ,
Το πρόσωπο μου λιγοστεύει ,
χώνομαι στις κορνίζες...
ζωγραφίζομαι ,
σε πόρτες , σε τζάμια ,
σε τοίχους , σε ταβάνια..
Το δωμάτιο βάρυνε ,
το χρώμα μου με πνίγει..
Δούλα της ύλης ,
κυρία της πύλης ,
τινάζω το δέρμα μου..
Αίμα διάφανο ,
κυλάει στις γωνίες ,
κομμάτια της φωνής μου , αρπάζει
η σιωπή..
Χορεύω γύρω απ'την
ακινησία μου ,
τα βήματά μου δεν αλλάζω.
Ξεκολλάω τις ώρες απ' τα
ρολόγια.
Υποτάσσω το χρόνο ,
το σφίγγω στη παλάμη..
Διαμελισμένη πλέον ,
μασάω τσιμέντα.
Χτίζομαι ,
με λατρεύω νεκρή.
Μου κάνω κηδεία ,
λιώνω την αρμονία..
Έξι ψυχές μένουν ακόμα...
Δαγκώνω τα χείλη ,
κλειδώνω την πύλη ,
βάζω φωτιά στη ράχη μου.
Μαυρίζω ,
διώχνω τις φλόγες απ'το στόμα
η κραυγή μου κάηκε..
Πέντε ψυχές μένουν ακόμη...
Δε σηκώνομαι ,
δε μπορώ ,
βλέπω τη στάχτη μου ν'απλώνεται
στα έπιπλα...
Αδιαφορώ ,
μα με δικάζω...
ξέχασα πως ποτέ δεν μου
έμαθε κανένας να
μετράω..
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| ΚΑΙ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΚΡΥΣΤΑΛΛΙΝΑ ΟΝΕΙΡΑ ΝΑ ΡΑΓΙΖΟΥΝ | | |
|
χρήστος 26-04-2007 @ 13:44 | διαβάζεται χωρίς ανάσα, πολύ όμορφο... καλησπέρα | | ORLANDINA 26-04-2007 @ 14:34 | ξέχασα πως ποτέ δεν μου
έμαθε κανένας να
μετράω..
::sad.:: | | MaRoOoOLaKiIiIi 26-04-2007 @ 14:58 | ξέχασα πως ποτέ δεν μου
έμαθε κανένας να
μετράω.. τους πονους της ζωης...ηταν πολλοι και τους εμα8α πολυ αποτομα..τοσο που σταματησα να μετρω...ακομα και ως εκει που ειχα με8ει με πονο....
Καλο βραδυ... ::cry.:: ::cry.:: ::cry.:: | | giorgos_Athina 26-04-2007 @ 15:44 | θέλω να σε ρωτήσω, τι σκεφτόσουν όταν το έγραφες; | | MARGARITA 26-04-2007 @ 17:20 | Πάρα πολύ δυνατό Ελπίδα...για στοχασμό...μπράβο σου | | Νεφελοβάτης 26-04-2007 @ 18:32 | Με Μαργαρίτα.
Καλό σου βράδυ. | | agrampeli 27-04-2007 @ 08:05 | Με Μαργαρίτα | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|