|
jimo_jo 28-04-2007 @ 04:51 | "το απεραντο τιποτα καθημερινα σε μια απεραντη τροχια" αξιολογο λογοτεχνικο ευρημα που συνδεει τη ματαιοτητα αυτου του κοσμου με τη θεωρια του κενου κλπ."ραγιζει το γυαλι..οσπου να μεινεις μονο εσυ.¨"i see the sadness in their eyes i here ιτ, in their cries.(iced earth)πανω σε αυτο το μοτιβο,αξιολογη η προσθηκη της αναζητησης του ετερου, της γιναικας που ξεχοριζει απο το σωρο."θεριζουν με μανια τα τελευταια σας λογια".τα φυτα ειναι ακινητα δεν πανε με τον ανεμο.ο κοσμος ειναι ψευτικος και μηχανιστικος.η ημερα της συντελειας εχορισμου ειναι η ημερα που ο ποιητης θα χασει την συμβατικη ιδιοτητα του ως ποιητης και θα επαναστατησει.εδω ι στιχοπλοκη αγγιζει το παραλογο το αδυνατο και το αδιεξοδο."τα τελευταια λογια που δε λαλαει".ατομα που επαναλαμβανονται και δε διαμορφωνονται νομιγο ειναι ο τιπος των σκιαχτρων που περιγραφεται εδο.εδο νομιγο ειναι ο λογικοσ κανονας του παραλογου.η αιωνια αληθεια θα παψει να ειναι αιωνια αληθεια οταν συμβει κατι τελειως παραλογο.αυτο το παραλογο ειναι οι επαναστατες ποιητες και το αποτελεσμα η αυτοκτονια του σκιαχτρου.αγαπητε φιλε, ο ψιχισμος σου ειναι πολυ βαθεις και εμβλουτισμενοςμε φιλοσοφικες θεωριες ο ποιητικος σου λογος γινεται βαθυτατα στοχαστικος.θεωρω το ποιημα σαν αναζητηση της αληθειας,πιστευω οτι δεν πρεπει να μπαινουμε στο τρυπακι της διαλεκτικης εδω και θα ηθελα να μου πεις την αποψη σου για το σχολιο.σου ευχομαι καλη μερα και να προσεχεις.φιλικους χεραιτισμους δημοσθενης | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|