| |
| | Αγναντεύοντας τη Θάλασσα |  | | | Καλά Ταξίδια σε όλους.! | | |
Όλοι λέμε πως ψάχνουμε την ευτυχία,
αναζητούμε τ’ όνειρο,
θέλουμε να ζήσουμε το μεγάλο.
Και τι κάνουμε τελικά;
Βάζουμε το μυαλό και καλά να δουλέψει, λέμε ναι καλό το όνειρο, αλλά..
Να η απόσταση, να τα πρέπει, τα δικά μας και όσα μας έχουνε φορτώσει. Και ναι μα φοβάμαι, και δεν ξέρω το μέλλον τι θα φέρει… Και θα μείνει μαζί μου τελικά, ή θα μ’ αφήσει, θα μείνει για πάντα..; Και γιατί δεν είναι εδώ, μ αγαπά δε μ αγαπά..;
Και γιατί έκανε αυτό, εκείνο και τ’ άλλο αφού μ αγαπά, και δεν μου δίνει αρκετά, και μήπως θέλω άλλα..; Μήπως ζητάει πολλά..; Είναι για καλό μου ή μήπως μου κάνει κακό..; Και ναι μα έφυγε, δεν ήρθε, δεν ξέρω τι κάνει.. Αξίζει τελικά..; Και άλλα πολλά, όσα ο καθένας κουβαλά..
Κίτρινος πυρετός κανονικά..
Και αλήθειες πουθενά..
Και ο χρόνος περνά.
Και ο κύκλος κλείνει..
Ε λοιπόν, τότε χρειάζεται κανείς να φύγει απ’ όλα, να κλείσει τα βλέφαρα, να ανοίξει τα μάτια της ψυχής και να καθίσει να αγναντέψει τη θάλασσα..
Αυτήν που έχει μέσα του..
Και κει να αφουγκραστεί, μακριά από σκέψεις, από λογική, από φόβο, από πόνο, από όλα..
Να αφεθεί να νιώσει, όχι να σκέφτεται μα να αισθάνεται, και έτσι να πάει στον πυρήνα του εαυτού του και να τον κοιτάξει κατάματα,
Να ρίξει τα πέπλα, και με ειλικρίνεια να ακούσει, να δει..
Τις εικόνες της ψυχής του, τα θέλω της καρδιάς του, τα όνειρα της..
Και κει βρίσκονται όλες οι απαντήσεις οι αληθινές..
Και να τα ακολουθήσει, κοιτώντας τα κατάματα, για να πάει την αλήθεια του να βρει..
Ταξιδιώτες είμαστε όλοι εδώ,
το θέμα είναι, μας ταξιδεύει ο αγέρας της ζωής για όπου θέλει,
ή μας ταξιδεύουν τα όνειρά μας,
για εκεί που θέλουμε εμείς..;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 16
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ότι μπορεί κανείς να ονειρευτεί δεν είναι ποτέ χαμένο | | | |
|
primavera
29-04-2007 @ 10:04 | πόσο αληθινά είναι τα λόγια σου! ::yes.::
http://www.gianpierobruno.com/img/sfondi/tramonto.jpg | | Νεφελοβάτης
29-04-2007 @ 10:08 | Να είσαι καλά Νικόλ, σε ευχαριστώ για τη θάλασσα που έστειλες. Πανέμορφη είναι. ::blush.::
Και καλά να περάσετε σήμερα!! ::smile.:: | | kin
29-04-2007 @ 10:54 | Εκίνησε να φτάσει στις δυτικές Ινδίες και μετά πολλών κόπων και βασάνων αφίχθει στην Κούβα.
Τότε εβάφτισεν αυτή Ιαπωνία και συνέχισε να κινείται προς δυτικάς Ινδίας.
Στην θέα του Παναμά ανεφώνησε..."Ιδού η Σανγκάη!!! Είματσε πλέον μιά αναπνοή από τις Δυτικες Ινδίες"
Τελικά, απεβίωσε άρωστος και μόνος, αλλά έχοντας την γνώση, ότι εκείνος ανακάλυψε τις Δυτικές Ινδίες...
Βλέπεις, δεν φτάνει να κάνει κανείς την ανακάλυψη, πρέπει και να ξέρει να την ανιχνέυσει και να την διαχειριστεί...
Καλησπέρα! | | Ηλιαχτίδα
29-04-2007 @ 11:04 | http://imageigloo.com/images/1727agna.JPG
αυτο το αγναντεμα στη θάλασσα....... | | SΤAVRIANNA
29-04-2007 @ 12:06 | ::yes.:: ::love.:: | | Νεφελοβάτης
29-04-2007 @ 12:50 | Ναι Γιώργο, πρώτα έρχεται η αποκάλυψη. Και για να γίνει αυτό αφήνεται κανείς, να ταξιδέψει.. Από κει και πέρα μπορεί να το ανιχνεύει και να αναλύσει αν θέλει, μα μερικά πράγματα, δεν χωρούν ανάλυση. Αν είναι αληθινά για σένα και τα νιώθεις ή αφήνεσαι και τα ζεις ή το σκέφτεσαι, το ζυγίζεις και αν βάλεις και τη λογική και φόβους στη μέση, μπορεί και να το προσπεράσεις.. Το καθένα με τις συνέπειές του.. Μέσα του όμως ξέρει ο καθένας τι είναι αληθινό και τι όχι και καλό αρκεί να το ψάξει και να το αποδεχτεί.. Από κει και πέρα πράττει ανάλογα με το πώς θέλει να ταξιδεύει.. Την καλησπέρα μου και σε σένα. ::smile.::
Όμορφο το αγνάντεμά σου Μαρία, ναι αυτό... Σ’ ευχαριστώ για τη φωτογραφία. ::smile.::
Γεια σου Σταυριάννα, σ ευχαριστώ που πέρασες. ::smile.::
Καλό βράδυ σε όλους. | | ΛΕΩΝ53
29-04-2007 @ 12:50 | Καλησπέρα φίλε μου.
Υπέροχα με γαλήνεψες και με προβλημάτισες. Πάντα σε διαβάζω και σε απολαμβάνω.
Να 'σαι καλά.
Ηλίας | | Νεφελοβάτης
29-04-2007 @ 14:17 | Γιώργο θέλω να συμπληρώσω και κάτι στο σχόλιο σου.. Αυτός που αναφέρεις θα μπορούσε να είναι και Ισπανός εξερευνητής και ο Κολόμβος νομίζω για εκεί ξεκίνησε, για τις Ινδίες.. Τον βλέπω λοιπόν, παρόλο που πεθαίνει άρρωστος και μόνος, να φεύγει με ένα χαμόγελο στα χείλη, και με τα μάτια του καρφωμένα στη γη που ανακάλυψε.. Έστω και να μην ήταν αυτή που νόμιζε..
Πάντως σίγουρα ήταν κάποιος που ακολούθησε τ’ όνειρό του.. Και πήγε αν όχι εκεί που ήθελε, σε μέρη που κανείς δεν είχε ξαναδεί, απ τους συμπατριώτες του τουλάχιστον. Τέτοιοι άνθρωποι, μόνοι και φτωχοί πεθαίνουν, δεν τους ενδιαφέρουν τα υλικά. Και υπάρχουνε πολλοί σε όλες τις επιστήμες. Να σου πω τον Τέσλα, το Γαλιλαίο, τον Ηράκλειτο, και τόσους άλλους.. Μόνοι ναι, καταφρονημένοι απ την κοινωνία ίσως, εκείνη της εποχής τους τουλάχιστον, μα με ένα χαμόγελο φεύγουν.. Γιατί έκαναν αυτό που ήθελαν, και το έζησαν..
Τώρα αν το διαχειρίζονταν και αλλιώς, μπορεί να ήταν και γι αυτούς καλύτερα. Μα τέτοιοι άνθρωποι, δεν το κάνουν. Το κάνουν αυτοί που έρχονται μετά οι έμποροι και όλοι όσοι έπονται μιας ανακάλυψης. Οι πρώτοι είναι απλοί ονειροπόλοι, και σαν τέτοιοι δεν είναι καλοί διαχειριστές, δεν τους ενδιαφέρουν τα υλικά…
Την καλησπέρα μου και πάλι, και σ ευχαριστώ για το σχόλιο σου. Με έκανε να σκεφτώ πολλά.. ::smile.::
Πετρή σ ευχαριστώ για την επίσκεψη και για το χαμόγελο!
Σ ευχαριστώ Ηλία μου, να είσαι καλά. ::smile.::
Να είσαι καλά Ειρήνη, σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια. ::blush.::
Καλό μας βράδυ.
Θοδωρής. | | ilianthos
29-04-2007 @ 14:30 | Έχεις ταλέντο στο διήγημα και στο μυθιστόρημα !
Καλλιέργησε το ταλέντο σου,θα δικαιωθείς ! | | Νεφελοβάτης
29-04-2007 @ 15:00 | Σ ευχαριστώ πολύ Γιώργο. Μου αρέσει πολύ να γράφω, αλλά για πολλά χρόνια το είχα αφήσει. Δεν το έκανα, το μετέθετα.. Τώρα το κάνω, και νιώθω όμορφα, με γεμίζει.. Αν έχω ταλέντο, δεν ξέρω, ξέρω πως πηγάζουν όλα αυτά από μέσα μου, αβίαστα πάντως. Από μια εικόνα, μια σκέψη, ένα συναίσθημα.. Όπως και στον καθένα βέβαια που γράφει..
Πάντως ναι θα τολμήσω κάποια στιγμή να γράψω και κάποιο διήγημα.. Έτσι για αρχή..
Να είσαι καλά, καλό σου βράδυ.
::smile.:: | | iokasth
29-04-2007 @ 15:27 | Νεφελοβάτη μου σε διάβασα, καθώς και τα σχολιά σου, και αυτά υπέροχα!
Πράγματι έχεις ταλέντο στο να γράφεις, συμφωνώ με τον ilianthos.
(Aγναντεύοντας τη θάλασσα) αυτό το κάνω πολύ συχνά, ευτυχώς...
απλώνω το βλέμμα, και συμαζεύω τις σκέψεις μου....
Καλό σου βράδυ.
ΝεφΕλλη
| | Νεφελοβάτης
29-04-2007 @ 17:36 | Να είσαι καλά Νεφέλλη μου. Σ ευχαριστώ για την ενθάρρυνση και σένα και το Γιώργο. Είναι ένα όνειρο, που έστω κι αν άργησα, το πραγματοποίησα. Και είναι μια δικαίωση προς τον εαυτό μου, και ένα ακόμα μάθημα που πήρα αυτό.
Το ποτέ δεν είναι αργά (καλά όχι πως με πήραν και τα χρόνια χεχε), που ναι το ήξερα, μα άλλο η θεωρητική γνώση και άλλο να το βιώνεις πραγματοποιώντας το.
Νεφέλλη είναι όμορφο που το κάνεις συχνά, που την αγναντεύεις, που απλώνεσαι εκεί μπροστά της. Γαληνεύει η ψηχή εκεί. Μου έχει λείψει απίστευτα, να χάνομαι μέσα της, αν και το κάνω κλείνοντας τα μάτια.. Εδώ στη Αθήνα είναι τόσο κοντά μα και τόσο μακριά.. Μα οκ, Τρίτη θα πάω θάλασσα, τέλος!(μέχρι τότε δουλειά ::sad.:: ).
Καλό σου βράδυ και καλά ταξίδια να έχουμε όλοι μας! ::smile.:: | | kin
30-04-2007 @ 15:25 | χχμμ...κάποια παρεξήγηση θα έγινε...μάλλον επειδή το σχόλιο μου ήταν ολίγον φευγάτο...
Αυτό που λέω εγώ, είναι ότι η αγάπη, όπως και οποιοδήποτε συναίσθημα, είναι μια ανακάλυψη.
Το συναίσθημα υπάρχει, εκατομμύρια χρόνια πριν απο τον άνθρωπο.
Όταν λοιπόν ο άνθρωπος το νιώθει πρώτη φορά το συγκεκριμένο συναίσθημα, τότε κάνει μιά ανακάλυψη αντίστοιχη με αυτήν της Αμερικής.
Και εκεί βέβαια, επειδή αυτό είναι κάτι τελείως πρωτόγνωρο και άγνωστο, υπάρχει ο κίνδυνος να το διαχειριστεί λάθος.
Πρόσεξε, δεν λέω να κλείσει τα μάτια και να πεί ότι δεν είδε την νέα ήπειρο.
Λέω ότι εφόσων την ανακάλυψε, έτσι κι αλλίως κάτι θα πρέπει να κάνει στην συνέχεια. η θα αράξει για πάντα εκεί μεσοπέλαγα, θαυμάζοντας την ανακάλυψη του?
Όχι βέβαια, οφείλει να ζήσει. μαζί εμ την ανακάλυψη.
Το τι ακριβώς θα πράξει μετά την ανακάλυψει, είναι η "διαχείριση" που λέω.
Μπορεί να κάνει το Α η το Β και να ζήσει κάτι τέλειο η κάτι καταστροφικο. Τα πάντα εξαρτώνται απο το πως θα διαχειριστεί αυτό που ανακάλυψε | | Νεφελοβάτης
30-04-2007 @ 17:33 | Σ ευχαριστώ Κατερίνα, είναι όμορφο να μπορείς να το κάνεις συχνά. ::smile.::
Γιώργο σ ευχαριστώ που το ανέλυσες, γιατί ομολογώ ότι όταν κάτι είναι φευγάτο, και επιδέχεται πολλές ερμηνείες, φεύγουν και οι σκέψεις μου και με πάνε αλλού καμιά φορά.. Σε άλλα ταξίδια, όμορφα μα άλλα..
Τώρα ναι ξεκάθαρο γίνεται και συμφωνούμε. Και είναι κατανοητό αυτό που είπες, πως νόμιζε ότι είχε ανακαλύψει την Ιαπωνία και την Σαγκάη.. Πρωτόγνωρο το συναίσθημα, έντονη η ανάγκη να πάει εκεί που θέλει, βλέπει κάτι καινούργιο και το βαφτίζει αυτό που λαχταρά. Και καταλήγει μόνος..
Ναι θέλει διαχείριση.. Τώρα πως διαχειρίζεται κανείς το άγνωστο και το πρωτόγνωρο, διαφέρει. Και μέτρα δεν υπάρχουν αφού λείπει και η εμπειρία η προσωπική, μα και να υπήρχαν δεν θα ταίριαζαν σε όλους..
Μια προσέγγιση, δικιά μου, σε κάτι τέτοιο να είναι να κοιτάξει κανείς μέσα του, και να δει, να αφουγκραστεί αυτά που θα του πει ο εαυτός του.. Αν είναι αληθινό, αν είναι οι Ινδίες του και όχι κάτι άλλο.. Και μετά να το ταξιδέψει, να το ζήσει.. Δεν είναι απαραίτητο ότι θα πας εκεί που θες ακόμα και τότε, μα θα ξέρεις πως εκεί που κοιτάς είναι εκεί που θες να πας τουλάχιστον. Κι αυτό είναι κάτι..
Καλό βράδυ και καλό μήνα να έχουμε. ::smile.:: | | mantinada
01-05-2007 @ 14:12 | Σου εύχομαι να ζεις πάντα σε μια ακύμαντη γαλάζια θαλάσσα...
Αλλά και να βιώσεις την τρικύμια ενός έρωτα μεγάλου και βαθύ σαν ωκεανό...
::hug.:: | | Νεφελοβάτης
02-05-2007 @ 15:44 | Σ ευχαριστώ Μαρία, να είσαι καλα. Ευχομαι να βιώσεις και να ζήσεις αυτά που ποθείς. ::hug.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
