Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 T'ουρανού το δάκρυ
 Θυμήσου τα λόγια μου τα χθεσινά σαν το διαβάσεις...και θα καταλάβεις το γιατί....μην με ξεχάσεις φίλε μου, σε παρακαλώ...σ'εκλιπαρώ....
 
Τ'ουρανού το δάκρυ έπεσε καυτό πάνω στο χώμα...και το πότισε μ'αίμα...
Τ'ουρανού το δάκρυ έπεσε μέσα στην ψυχή μου και τα έσβησε όλα...όλα... λόγια, πράξεις, αισθήματα, δάκρυα, γέλια, αγκαλιές, φιλιά....
Δεν έμεινε τίποτα μες στη καρδιά μου....
Πλέον όλοι την βλέπουν ως χώρο προς ενοικίαση....
Μπορείς να τον νοικιάσεις για μια ώρα, ένα μήνα, ένα χρόνο....Μια ζωή; Μπορώ για μια ζωή;
Όχι....Δυστυχώς όχι....Γιατί κάποτε πήγα κόντρα στους κανόνες και τον πούλησα τον χώρο αυτό, πούλησα την καρδιά μου, τα όνειρά μου, το εγώ μου....
Κι όμως, ο αγοραστής έφυγε, με μια φτηνή δικαιολογία, οτι βρήκε αλλού να πάει....
Και τώρα τι;....Τώρα, αν ρίξεις μια ματιά απ'τη κλειδαρότρυπα μέσα στην καρδιά μου θα δείς σπασμένα όνειρα, ελπίδες....
Θα δείς ένα χθες που δεν υπάρχει πια...ένα σήμερα εικονικό κι ένα αύριο που ποιος ξερει αν θα θελήσει να μ'επισκεφτεί...
Μπορεί απλά να μ'αποφύγει.... Δεν θα ναι το πρώτο ούτε το τελευταίο πράμα που θα φύγει απ'τη ζωή μου....
[color=black] [font=comic sans ms][B] . . . Ό τ ι α γ α π ά ω ε γ ώ χ ά ν ε τ α ι. . .


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Όταν ο πόνος κουρνιάζει στην ψυχή μου
      Κατηγορίες
      Φιλία,Έρωτας & Αγάπη
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Έχει νεκρώσει η λογική, μα έχω ακόμα την καρδιά μου.
 
ΛΕΩΝ53
30-04-2007 @ 06:53
Καλησπέρα.
Πολύ όμορφο. Μου άρεσε.
....Πλέον όλοι την βλέπουν ως χώρο προς ενοικίαση....

Ηλίας
agrampeli
30-04-2007 @ 08:13
πολύ ωραίο ::yes.::
Φαληρέας
30-04-2007 @ 08:59
Αχ βρε Χριστιάν(ν)α μου...
Γιατί το λές αυτό?
"Πλέον όλοι την βλέπουν ως χώρο προς ενοικίαση...."
::sad.:: ::hug.:: ::blush.::
Ayane_14
30-04-2007 @ 09:28
Ομορφο Χριστιαννα.... ::love.:: ::sad.::
candy-candy
30-04-2007 @ 09:44
::cry.:: ::blush.:: ::sad.:: Σας ευχαριστώ...
Νεφελοβάτης
30-04-2007 @ 10:08
Γιατί κάποτε πήγα κόντρα στους κανόνες και τον πούλησα τον χώρο αυτό, πούλησα την καρδιά μου, τα όνειρά μου, το εγώ μου....
Κι όμως, ο αγοραστής έφυγε, με μια φτηνή δικαιολογία, οτι βρήκε αλλού να πάει....

Μου θυμίζει κάτι που είχα ακούσει από ένα φίλο.. Αυτός που αγοράζει ένα σπίτι, ή που το βρίσκει έτοιμο, κληρονομιά, δεν το εκτιμάει, και εύκολα τα αφήνει, το δίνει φτηνά. Αυτόν ψάχνουν οι έμποροι, όταν θέλουν κάποια ευκαιρία για εύκολο χρήμα. Ποτέ όμως κάποιον που έχτισε το σπίτι του, γιατί εκείνος το πονά αληθινά και εύκολα δεν το δίνει..
Τότε μα μόνο τότε είμαστε καλά και ευτυχισμένοι, όταν χτίζουμε κάτι μαζί με τον άνθρωπό μας. Όταν τα όνειρά μας είναι και δικά του. Όταν έτοιμα του τα δίνουμε, όταν το εύκολο ζητάει, ε κάποια στιγμή, για κάποιους λόγους μπορεί να φύγει. Μα όλα εδώ είναι και η αγάπη η αληθινή μας κάπου κοντά και περιμένει να βρεθεί. Κύκλους κάνει η ζωή και συνεχίζεται..

Να είσαι καλά Χριστιάνα,
Καλό απόγευμα.. ::blush.:: ::hug.::
MARGARITA
30-04-2007 @ 10:29
Χρι τίποτα δεν χάνεται όταν το ζήσαμε...να δεις το αύριο του Μαγιου με χρώμα ::smile.::
i have a dream
05-05-2007 @ 10:27
μην απογοητεύσαι...πάντα υπάρχει κάποιος που βλέπει την αξία μας...πολύ ωραίο!!! ::wink.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο