Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ολυμπια
 
ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΞΕΡΩ
ΤΟΝ ΛΟΓΟ,ΠΟΥ ΜΕ "ΑΝΑΙΣΘΗΤΟ" ΑΠΟΚΑΛΕΣΕ...
Θα ηθελα να πω πως δεν φταιει η ιδια
Σε αυτα που της συμβαινουν
Και ομως δεν θα ηταν αληθεια
Και τα ψεματα με αρρωσταινουν.
Πως θα ηθελα να της μιλησω
Να της πω τι στα αληθεια αισθανομαι
Τι ειναι αυτο που με κανει να τρελαινομαι
Οταν τον πονο στη ζωη της διαισθανομαι!
Τερμα!Δεν υπαρχει περιπτωση
Τωρα,που δημιουργιθηκε το χασμα
Δεν θα παρουσιασω αντισταση
Και ως συνεπεια να παθω το ασθμα!
Θα ανασανω βαρια και γρηγορα,
Δεν θα μου φτανει το οξυγονο!
Και το μοναδικο μου πραγμα παρηγορο
Ειναι ...να μην αισθανεται εκεινη τον πονο...


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 2
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
agrampeli
07-05-2007 @ 07:46
γλυκό ::yes.::
ORLANDINA
07-05-2007 @ 09:35
Μιλα της βρε!!!
Μ Ι Λ Α της!!!!!!!!!!! ::up.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο