| |
Στέκεις εκεί, ανώνυμη, καρφωμένη από το λάγνο βλέμμα του περαστικού.
Η θέαση σου πόνος για τις υπόλοιπες κυρίες.
Βλέμμα ανέκφραστο και χείλη ερμητικά κλειστά,
που αν άνοιγαν θα πρόφεραν τα σ'αγαπώ γεμάτο σκόνη.
Στο χέρι το χρυσό δαχτυλίδι σελαγίζει, οι ζωγραφίες του δωματίου
ανασταίνουν το μειδίαμά σου. Το γέλιο σου, του χρόνου είναι αιτία.
Η ικεσία σου ζεστή αγκαλιά καλοντυμένου άνδρα.
Αθώα φιλιά χαμένα στη λίμνη της λήθης.
Και να! Ξαφνικά η κρυφή σου επιθυμία, τα χείλη σου
να σφραγίσεις με αιώνιο, ζεστό συναίσθημα, τόσο ζεστό
που θολώνει το τζάμι . Το τζάμι ;
Η δική σου ανυπαρξία στον ιδεαλιστικό τους κόσμο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
