| |
Έσπασαν τα φτερά σου και ήρθες πλάι μου.
Ο πόνος στα μάτια σου,
το κρύο αυλάκι που κυλά στα ξεχασμένα νερά μιας βυθισμένης πολιτείας.
Τα δάκρυα στα μάτια σου,
το ξύπνημα της Φύσης πάνω σε φύλλα δροσερά.
Η αγωνία για την αβέβαιη τύχη σου,
περίλυπη αξιοπρέπεια που τριγυρνά στα στενά ηλιόλουστης συνοικίας.
Δάμασε το άγνωστο και ξεκλείδωσε εσένα την ίδια.
Τα φτερά είναι δημιούργημα δικό μας, όχι δώρο των άλλων.
Μη το ξεχάσεις. Μη με ξεχάσεις.
Πέταξε ως τον ήλιο και γέμισε φως τη ζωή μου.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
