| |
δεν θέλω πια να νοιώθω μοναξιά
δεν θέλω άλλο τώρα να 'μαι μόνος
έχω ξεφύγει απ'τα όρια της ζωής
κι έχω απομείνει το κενό μέσα στις λέξεις
κι έχω φτάσει στα όρια μιάς απελπισίας
κι έχω πέσει στα δίκτυα μιας άγιας νοσταλγίας
έχω φτάσει σ'ένα λευκό καθάριο ουρανό
κι εσύ να παριστάνεις άγγελο Θεό
Κι είμαι πιο λίγο απ'το λίγο που αφήνεις στο διαβας σου εσύ
μα θέλω μαζί σου στο άπειρο να ζήσω
είμαι πιο λίγο απ'το λίγο που στο πέρασμα σου μένει
κι εγώ μαζί σου στο άπειρο παντοτινά να ζήσω
θα φτάσω στο άβατο που κανείς ποτέ δεν πάτησε
και το τριαντάφυλλό στο χέρι μου θα πάρω
με τα αγκάθια του τις φλέβες μου να σκίσω
και με αίμα τη ζωή μας να την κτίσω
Κι είμαι πιο λίγο απ'το λίγο που αφήνεις στο διαβας σου εσύ
μα θέλω μαζί σου στο άπειρο να ζήσω
είμαι πιο λίγο απ'το λίγο που στο πέρασμα σου μένει
κι εγώ μαζί σου στο άπειρο παντοτινά να ζήσω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
