| |
| | Σε ανιχνεύω |  | | | Αφιερωμένο στον Αίολο. Εμπνευσμένο από το ποίημα του : Αρμενιστής νους. | | |
[align=center]Σε ανιχνεύω
Σαν τα ψηλά τα κύματα το ένα μετά τ’ άλλο,
πιο θα ‘ναι το πιο δυνατό, πιο μπλε και πιο μεγάλο,
με τον κατάλευκο αφρό ν’ απλώνεται στο βράχο,
να τον σκεπάζει ολόκληρο κι ύστερα να αδειάζει…
Κύμα το κύμα η θάλασσα με την υγρή αγκαλιά της
πάνω στο βράχο επίμονα ψάχνει τον έρωτά της.
Έτσι και μένα έρχονται κύματα να με βρούνε
σκέψεις το νου μου επίμονα πονούν και με μεθούνε,
ζυγώνουν κύματα ψηλά, μα στη ψυχή ηρεμούνε…
Ταξιδευτής στο πέλαγο, στο χρώμα των ματιών σου,
σε ξέρες και σε ύφαλους πέφτω σαν να ‘μαι κύμα
και σ’ ανιχνεύω ολημερίς, πίνοντας την αλμύρα.
ΚαΤερίνη. 20.04.07[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Με της ψυχής το φως, ποτέ δε σκοτεινιάζω! | | | |
|
ΛΕΩΝ53
09-05-2007 @ 08:55 | Καλησπέρα Κατερίνα.
Υπέροχο το δημιούργημά σου.
Ηλίας
::up.:: | | CHЯISTOS P
09-05-2007 @ 11:51 | Αξιοθαύμαστος ο λόγος σου στο ποίημά σου ΚαΤερίνη.
Υπέροχη αφιέρωση. | | TAS
09-05-2007 @ 12:17 | Ένας κατάλευκος αφρός απλώνεται στο βράχο της έκφρασής σου..
::yes.:: | | ΑΙΟΛΟΣ
09-05-2007 @ 13:01 | Με εξέπληξες… με συγκίνησες… με έκανες να αισθανθώ όμορφα… πολύ…
Πανέμορφο το ποίημα σου… κύμα κι ανάσα… και βουτιά στ΄ ανοιχτά…
Χαίρομαι που εμπνεύστηκες από κάτι δικό μου…
Σ΄ ευχαριστώ πολύ… μα πολύ Κατερίνα μου…
Να είσαι καλά και πάντα να γράφεις τόσο όμορφα…
Πάντα να αναπνέεις βαθιά και διάφανα…. στο άπλετο φως…. στον καθαρό αέρα…
Να έχεις ένα όμορφο βράδυ…. Την αγάπη μου και πολλά φιλιά…
::hug.:: | | ΚαΤερίνη
09-05-2007 @ 13:55 | Σας ευχαριστώ πολύ για την επίσκεψη σας, τα όμορφα σχόλια σας και την αγάπη σας. Νάσαστε όλοι καλά! ::love.::
Τάκη, η παρουσία σου εδώ, και τα ποιήματα σου μας δίνουν συγκίνηση και έμπνευση! ::yes.:: | | AETΟΣ
10-05-2007 @ 00:20 | Υπεροχο Κατερινα!
Μπραβο και για την αφιερωση στον Τακη!
::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
