| |
| | Αόρατος Άνθρωπος |  | | |
Προχωράς μόνος σε ένα κόσμο ρημαγμένο.
Στο πλάι σου γαντζωμένα ερείπια του σήμερα, του χθες, ερείπια που νιώθεις ότι αφήνεις πίσω σου, μα όλο απέναντί σου βρίσκεις.
Εσύ ανοίγεις νέους δρόμους με το μυαλό σου, ονειρεύεσαι, κηρύττεις την παντοδυναμία του ονείρου
στον εαυτό σου, τον προδωμένο από σένα και από τους άλλους.
Δεν είναι λίγες οι φορές που μένεις ενεός και καταδύεσαι στο βυθό της μνήμης σου για να πάρεις τη δύναμη σου.
Ο πόνος σου όμως είναι αβάσταχτος.
Ένας πόνος που συντροφεύει την κατάντια σου και επιτίθεται στη δική τους κατάντια.
'Εχεις μάθει να είσαι έννομος και έκνομος μαζί, να πουλάς και να πουλιέσαι, για να ζήσεις
μέσα στην τυχαία δημιουργία που σου χάραξαν.
Γλυκιά η ζωή άνθρωπε αόρατε, ξεπεσμένος μη νιώσεις, ο ήλιος λάμπει και για σένα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
10-05-2007 @ 11:21 | ::theos.:: | | Dimitris89
10-05-2007 @ 12:23 | Ταξιδιώτη, ευχαριστώ | | ΓιΟΥΛΗ_Τ
10-05-2007 @ 12:39 | Tι να είναι τυχαίο.. καθετί αθέατο υποπτεύεσαι...
η αλήθεια που υπάρχει χωρίς να χρειάζεται αποδείξεις.
αν τη νιώσεις, μπορεί και να τη δεις... | | agrampeli
11-05-2007 @ 01:06 | πολύ ωραίο ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
