| |
πως να σε κοιτάξω στα μάτια,
γιατί η καρδιά μου να γίνεται κομμάτια
ο ήχος της φωνής σου στο μυαλό μου
το πρόσωπό σου στοιχειώνει τ'όνειρό μου
η ανάσα σου κρυφά να καίει στο λαιμό μου
να μην ορίζω μέσα μου τι έμεινε δικό μου
η κάθε θύμησή σου απόψε με πεθαίνει
η ανάμνησή σου σταδιακά τον νου μου τον τρελλαίνει
πολλά είναι αυτά που θα'θελα μωρό μου να σου δώσω
μα είναι οι πληγές αμέτρητες και πως να μην ματώσω;
η ώρα είναι ατελείωτη, ο χρόνος δεν περνάει
κι η σκέψη σου συνέχεια στο αίμα μου κυλάει
τα λάθη τα ασυγχώρητα καπνός γίναν κι αέρας
τα σφάλματά σου έσβισα στο πρώτο φως της μέρας
τα όνειρά μου χάθηκαν βαθιά μες τα σκοτάδια,
δεν αντέχω μακριά απ'τα δικά σου χάδια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
