| Νύχτα. Ταριχευμένες παρελθούσες επιδιώξεις
σχίζουν τα σάβανα τους τα λινά
αυταπατώμενες ότι ανασταίνονται
μπροστά μου, μέσα στο ημίφως,
ότι ενσαρκώνονται ξανά σε σώματα άλλα
καινούρια, καθαρά, δίχως τη μυρωδιά του λάβδανου
να τις ακολουθεί σε κάθε βήμα τους.
οι αντιστάσεις μου, τα όχι που ποτέ δεν είπα
άτολμοι κούροι της σιωπής , ακίνητοι επί αιώνες
βγαίνουν , απόψε, από την δυσκαμψία του μπρούτζου
και με δειλό αρχικά διασκελισμό,
πιο γρήγορο κατόπι
αδράχνουν δόρατα, σπαθιά, και πολεμούν
όχι για εδάφη, για χρυσό ή για εξουσία
μονάχα για κάτι ανυπόληπτες σήμερα πια
αξίες.
Ενδόμυχος ανηλεής αγώνας, εκείνος των παραδοχών.
Τι τίποτα πιο επώδυνο δεν είναι
από μιαν ήττα οριακή
από μια πύρρειο νίκη.
Και τέτοιες, έχω στο διάβα μου πολλές γευτεί
Και πόσες να μου μέλλονται ακόμη…
δεν το ξέρω
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|