Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132737 Τραγούδια, 271228 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 σιωπή για απάντηση
 καλό βράδυ, νιώθω πως γράφω όλο και πιο δυσνόητα, αν δεν καταλαβένετε σίγουρα δεν έχετε ευθύνη...
 
Ως πότε θα επιμένω να αναζητώ
-ελλείψει στόχου εφικτού-
ουσία μες στα ανούσια
κατεύθυνση, φορά μέσα στα αδιάφορα
και θα εξαϋλώνομαι φυλλομετρώντας
ξεφτισμένα ημερολόγια;
Κι ελλείψει ενόχων, ως πότε θα αισθάνομαι
ότι βαστώ στις πλάτες μου -μόνος μου εγώ-
ολάκερο το σύμπαν;

Ελλείψει αθανασίας, ως πότε θα αρκούμαι
σε όνειρα θνητά που πνίγονται στο φως το αυγινό
προτού να αναδυθούν , καλά -καλά
από τα βάθη των βυθών της συνειδήσεως
ενώ ο πόθος μου είναι διαρκώς το αιώνιο;

γιατί να αισθάνομαι ότι καλύπτω
μα δεν εξαφανίζω την εγκατάληψη;
Όπως ο αναρριχώμενος κισσός
που χρωματίζει απλά με λίγο πράσινο
ερείπια οικιών παρηκμασμένων,
ή κυπαρίσσινους κορμούς που ανηλεώς
τους προσπερνά κι εφέτος η άνοιξη
στερώντας τους από ίσκιο κι απο φύλλωμα...

σιωπώ. Πολλές φορές είναι η σιωπή
η πιο ηχηρή απάντηση σ' ότι δεν εξηγείται...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 6
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      ενδόμυχα
      Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
TAS
11-05-2007 @ 16:39
σιωπώ. Πολλές φορές είναι η σιωπή
η πιο ηχηρή απάντηση σ' ότι δεν εξηγείται...

Συγκρατούμαι, να μην βάλω φατσούλες τύπου "Theos"...
Χωρίς σχόλια..
AleXandros K.
11-05-2007 @ 17:44
Χρήστο πραγματικά δεν έχω λόγια
Έλλειπα για λίγο καιρό και χαίρομαι που το πρώτο ποίημα που διάβασα ήταν αυτό....όσο και αν αμφιβάλλεις έχει πολύ νόημα

Καλό ξημέρωμα
agrampeli
12-05-2007 @ 00:04
πολύ καλό ::yes.::
Αστρογιογγι
12-05-2007 @ 00:06
Γι αυτο το συμπαν ειναι σιωπηλο στο αιωνιο ταξιδι των ψυχων
Πολυ ομορφο Χρηστο! καλημερα
ΛΕΩΝ53
12-05-2007 @ 01:21
Καλημέρα Χρήστο

.......Ελλείψει αθανασίας, ως πότε θα αρκούμαι
σε όνειρα θνητά που πνίγονται στο φως το αυγινό
προτού να αναδυθούν , καλά -καλά
από τα βάθη των βυθών της συνειδήσεως
ενώ ο πόθος μου είναι διαρκώς το αιώνιο; .....

ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΟ
Ηλίας

::up.:: ::theos.:: ::theos.::
foteinos
12-05-2007 @ 03:09
γιατί να αισθάνομαι ότι καλύπτω
μα δεν εξαφανίζω την εγκατάληψη;
Όπως ο αναρριχώμενος κισσός
που χρωματίζει απλά με λίγο πράσινο
ερείπια οικιών παρηκμασμένων,
ή κυπαρίσσινους κορμούς που ανηλεώς
τους προσπερνά κι εφέτος η άνοιξη
στερώντας τους από ίσκιο κι απο φύλλωμα...
::yes.:: ::yes.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο