| |
Τον εφιάλτη της στιγμής να μείνει εδώ μην τον αφήσεις
γιατί όσα ζήσαμε εμείς, δε γίνεται έτσι απλά να σβήσεις
Στη μοναξιά να μη δεχτείς αν σου ζητήσει την ψυχή σου
σε ξένα δίχτυα μη μπλεχτείς, θα σε προδώσει η ενοχή σου
Μες στο λαβύρινθο του νου, κρατήσου απ' το δικό μου χέρι
και κάθε κλάμα τ' ουρανού εγώ θα κάνω καλοκαίρι
Μπροστά μας τώρα το κενό και πίσω ο φόβος να μας σπρώχνει
και μ' ένα ψέμα του φτηνό, κάθε αλήθεια μας να διώχνει
Κι εγώ σε ψάχνω, σε σύννεφο γκρίζο
μονάχη μου φτιάχνω αυτά που γκρεμίζω
Βαρέθηκα να 'μαι στην άκρη του δρόμου
το τέλος φοβάμαι σε κάθε όνειρό μου
Μη πεις ποτέ πως θα χαθείς αν φύγω κάποτε μάκρυά σου
με λόγια μόνο δε μπορεί να με ζεστάνει η ματιά σου
μη προσποιείσαι πως γελάς ενώ η ψυχή σου έχει ματώσει
μόνο μια αγάπη να φυλάς και τη ζωή που σου 'χω δώσει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
