Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Σημάδια
 Τα λόγια μου τρικλοποδιά / Αυγό φιδιού και φώλι / Πιότερο να 'χα στην καρδιά / Φαρμακωμένο βόλι…
 
Τα σημάδια της ψυχής μου

Σημάδια μέσα στην καρδιά μου
όλες οι λέξεις οι πικρές,
πληγές π’ ανοίγουν στην λαλιά μου
-κι οι αντιστάσεις μου νεκρές-.
Δυο λέξεις φτάνουν σαν σταγόνες,
σ’ ένα ποτήρι να χυθεί,
στιγμές που φάνηκαν αιώνες
κι ένας "αγώνας" να κριθεί.

Γυρεύω μέσα μου, το λόγο,
κι άλλες αιτίες καταργώ
στον εαυτό μου ρίχνω ψόγο
κι αντιπαλεύω το εγώ.
Και δε ζητώ κάποιο γιοφύρι,
-κλείνω τις πόρτες της φυγής-
σκέψεις, μονάχα, ξεροσφύρι
είναι το βάμμα της πληγής.

Η νέμεση με βρίσκει μόνο
και πάντα βρίσκει αποδοχή,
το ριζικό να φαρμακώνω
στην κάθε μια μου ενοχή.
Και πάντα πνίγω την κραυγή μου
-σαν της επίγνωσης φραγμός-,
και μεσ' την δόλια αβασταγή μου
βγαίνει μονάχα ένας λυγμός.
-.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Αυτοκριτικά
      Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά,Φιλία
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν !
 
MARGARITA
14-05-2007 @ 18:28
Τα σημάδια σου φαίνονται Χρήστο...μου άρεσε πολύ το μελαγχολικό εσωτερικό σου...καληνύχτα σου
ΛΕΩΝ53
15-05-2007 @ 00:33
Καλημέρα Χρήστο μου.

Το τι είναι ο άνθρωπος, φαίνεται από αυτά που γράφει.
Τα σημάδια της ψυχής σου, φάνηκαν στο έργο σου, με όλο τους το μεγαλείο.
........Και δε ζητώ κάποιο γιοφύρι,
-κλείνω τις πόρτες της φυγής-
σκέψεις, μονάχα, ξεροσφύρι
είναι το βάμμα της πληγής......

.......Και πάντα πνίγω την κραυγή μου
-σαν της επίγνωσης φραγμός-,
και μεσ' την δόλια αβασταγή μου
βγαίνει μονάχα ένας λυγμός.......

ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ

Με όλη μου την αγάπη και εκτίμηση στον ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

Ηλίας


::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
agrampeli
15-05-2007 @ 00:40
Και πάντα πνίγω την κραυγή μου
-σαν της επίγνωσης φραγμός-,
και μεσ' την δόλια αβασταγή μου
βγαίνει μονάχα ένας λυγμός.
-.-
πολύ πολύ όμορφο ::theos.:: ::theos.:: ::up.::
Spartinos
15-05-2007 @ 02:51
Η νέμεση με βρίσκει μόνο
και πάντα βρίσκει αποδοχή,
το ριζικό να φαρμακώνω
στην κάθε μια μου ενοχή.
ΥΠΕΡΟΧΟ ΧΡΗΣΤΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.::
Aris4
15-05-2007 @ 06:45
" Γυρευω μεσα μου , το λογο ,
κι αλλες αιτιες καταργω
στον εαυτο μου ριχνω ψογο
κι αντιπαλευω το εγω "

Α , ρε Χρησταρα μπεσαλη , ποσα μου λες μ ' αυτο !!!!!!!! ::theos.::
ΝΟRA
15-05-2007 @ 10:39
::yes.::
AleXandros K.
15-05-2007 @ 11:44
"Και πάντα πνίγω την κραυγή μου
-σαν της επίγνωσης φραγμός-,
και μεσ' την δόλια αβασταγή μου
βγαίνει μονάχα ένας λυγμός."

Μου άρεσε πολύ αυτό το τελείωμα...φαίνεται η τέχνη σου...
Καλησπέρα
justawoman
15-05-2007 @ 15:06
Σχόλιο και ποίημα
στο βωμό της επίγνωσης

Συμφωνώ και με τον Αλέξανδρο
καλησπέρα Χρήστο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο