| |
name_dsp
14-05-2007 @ 17:55 | Φίλες και Φίλοι,
Καλημέρα
Την καλύτερη ευχή που λέγανε παλιά οι γιαγιάδες μας τη ξεχάσαμε
γιατί μας τρομάζει
και προτιμούμε να λέμε Χρόνια Πολλά, Καλό Πάσχα κτλ
Ούτε εγώ θα τη πω για να μη σας τρομάξω.
Γι αυτό το λόγο έγραψα αυτό το ποίημα
με ένα ανώδυνα αποδεχτό τίτλο! ::smile.:: | | Αγνή
14-05-2007 @ 21:46 | Μελαγχόλησα Δημήτριε, πες πως δεν είναι έτσι...
::sad.:: ::sad.:: ::cry.:: | | Aris4
15-05-2007 @ 03:30 | Να πιω ενα μπουκαλι ρουμι πρωτα Δημητρη !! ::up.::
Και μετα σ ' ακολουθω !!! ::up.:: | | MARGARITA
15-05-2007 @ 05:05 | Δημήτρη;;;;;;;;;; | | ΛΕΩΝ53
15-05-2007 @ 06:55 | Καλησπέρα Δημήτρη.
Εύχομαι αυτό το μελαγχολικό κα απαισιόδοξο ποίημα να είναι...απλά ένα ποίημα και όχι κάτι επί προσωπικού.
Καλό απόγευμα
Ηλίας
::up.:: | | name_dsp
15-05-2007 @ 09:16 | Αγνή, Αρη, Μαργαρίτα, Ηλία,
μην ανησυχείτε!
Σας ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σας
και αν σας τρόμαξα λίγο σημερα, αύριο θα επανορθώσω!!!
Το ποιηματάκι είναι 100% λογοτεχνικό!
::smile.:: ::smile.:: ::love.:: | | guesswho
15-05-2007 @ 14:16 | Δημήτρη μου! Το απέδωσες πολύ όμορφα...και ναι, κάτι ήξεραν οι γιαγιάδες μας... καλό σου βράδυ! ::love.:: | | justawoman
15-05-2007 @ 15:22 | Ωραίος κι αγέρωχος βάδιζε προς τον Άδη!
Τι κι αν είναι μελαγχολικό
πολύ όμορφο το βρήκα το Ανέφικτο Οδοιπορικό σου
Γεια σου Δημήτρη
::smile.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
