| |
| | Το πέρασμα της γραμμής |  | | | Όταν το υποσυνείδητο του παρελθόντος, συναντά το συνειδητό του παρόντος, καταγράφοντας την ιστορία του μέλοντος... | | |
Έτρεχα...
Έτρεχα...
Πάντα έτρεχα...
Σκόνταφτα, έπεφτα...
Έκλαιγα, ούρλιαζα...
Μα πάλι στα δυό μου πόδια στεκόμουνα...
Και ξαναέτρεχα....
Μέσα σ'ένα δάσος ακόμη τρέχω.
Δάσος με μαύρα δέντρα,
και άσπρες φυλωσιές...
Δάσος, βασίλειο του γκρίζου...
Κάθε τόσο πέφτω, κάτι σπάω,
θέλω να μείνω εκεί,
πονάω.....
Δεν αντέχω άλλο...
Μα ο φόβος με σηκώνει,
με κυνηγούν, τρέχω....
Να ξεφύγω...
Μα εκείνοι μ'ακολουθούν,
είναι πίσω μου...
Γυρνάω...
Τους βλέπω...
Φιγούρες απόκοσμες,
φρικιαστικές,
άλλοι δίχως χέρια,
με σάρκες να κρέμονται παντού,
άλλοι δίχως πόδια,
να ίπτανται καθώς με κυνηγούν...
Κι άλλοι,
δίχως κεφάλι,
δίχως σώμα,
μόνο δυό μάτια, να με κυνηγούν...
Και η οσμή τους...
τι φρίκη θεέ μου τούτη η οσμή...
από που να βγαίνει τάχα όλη τούτη η μπόχα...
Είναι του Άδη το θειάφι που βρωμά;
Η μην είναι των ενοχών μου η φωνή;
Κι όλο τρέχω...
Να σωθώ...
Κι όλο πέφτω
Και χτυπώ...
Μαζεύω κομμάτια,
σάρκες, κόκαλα,
και κείνο το υγρό...
κουβάρι τα κάνω,
τα ρίχνω στον ώμο,
και τρέχω...
Και κάθε τόσο, πίσω μου κοιτώ...
Πλησιάζουν...
Νιώθω να με φτάνουν...
Δεν αντέχω...
Δίνω σάλτο πίσω από τους θάμνους...
Στο κενό...
Πέφτω στον γκρεμό...
Κατρακυλώ
Χτυπώ...
Παντού...
Πάνω σε πέτρες,
στους κορμούς των δένδρων,
στούς τοίχους του νού...
Και εκείνοι εκεί...
Στον γκρεμό,
με ακολουθούν...
Με σπρώχνουν...
Όλοι εκεί...
Πρόσωπα μακάβρια...
Μαχαιρωμένα, σφαγμένα,
με μάτια βγαλμένα,
δόντια ξεριζωμένα...
Μα όλα ίδια...
Όλα εγώ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
justawoman
15-05-2007 @ 17:52 | Aμάν, σαν πίνακας του Dali είναι αυτό το ντελίριο... ::scare.:: | | annaΤi
15-05-2007 @ 18:13 | χαχα.. Στέλλα!!!
Εμένα μου άρεσε... καθότι άκρως ακροτηριασμένο και θριλερίστικο... ::angel.::
αλλά εδώ που τα λέμε... πριν περάσουν τις γραμμές βρε, Γιώργη,
κοιτάζουν και από τις δύο μεριές... μη τυχόν και περνά κανένα τρένο... ::razz2.::
Α! και δεν σταματάνε στο ανάμεσα για να ανάψουν τσιγάρο... ::lost.:: | | kin
15-05-2007 @ 18:19 | Δεσποινίς μικρά μήπως υπονοείται ότι με πάτησε το τραίνο και μου έκανε τον εγκέφαλο(τον όποιον) σως κέτσαπ-μουστάρδα με ολίγη μαγιονέζα?
Ορίστε?
Σας άνοιξα την όρεξη?
Τέλος πάντων....άλλη είναι η γραμμή....
Στέλα την καλημέρα μου...
Πίνακας?
Του Dali...
Μπα... βιντεοκλίπ είναι....
Δικό μου...
Κάποτε...
Κι ίσως ευτυχώς...
Αυτάααζζζζνυχταααααζζζζζζζζζζχχχρρρρρρρρρρρρρρρ | | annaΤi
15-05-2007 @ 18:23 | βρε, δεν σου έχουν πει πως η λευκή, σκοτώνει???? ::sneak.::
::razz2.:: Νύχστα λέμε.... | | Ίμερος
16-05-2007 @ 10:59 | Μπα για Πικάσο μοιάζει... | | cleopatra 69
16-05-2007 @ 15:14 | Το πέρασμα της γραμμής, του ορίου...των αντοχών,
του μυαλού,του πνεύματος...
Και τα βιώματα,οι αναμνήσεις,οι ενοχές,τα λάθη να μας κυνηγούν ανηλεώς...
Το διαρκές τροχάδην της ζωής όπου
και θα πέσουμε και θα σηκωθούμε έστω και λαβωμένοι...
Χμμμ...
| | silmariel
16-05-2007 @ 15:56 | από που να βγαίνει τάχα όλη τούτη η μπόχα...
Είναι του Άδη το θειάφι που βρωμά;
Η μην είναι των ενοχών μου η φωνή;
::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
