Σελίνα
16-05-2007 @ 02:09 | ... μπράβο Χαρά μου.
Πρωτότυπο και πολύ έξυπνο. Την καλημέρα μου | |
annaΤi
16-05-2007 @ 03:04 | μμμμ... το διαμάντι από τον γραφίτη διαφέρει μόνο κατά τη δομή των στοιχείων τους στον χώρο... (διάταξη...) ο γραφίτης μαλακός... καίγεται σε χαμηλά σημεία ζέσης συγκριτικά με το διαμάντι... που είναι ίσως το πιο σκληρό ορυκτό και καίγεται πολύ δύσκολα...
Ρεζουμέ: Μ' άρεσε το πόνημα πολύ και ρέει όμορφα... κάθε διαύγεια, σκληρή Χαρούλα μου... αλλά προτιμώ να βλέπω τους ανθρώπους-Ανθρώπους, πήλινους... ::cool.:: Φιλάκια, πολλά-πολλά... | |
Βασίλης Ιωαννίδης
16-05-2007 @ 03:36 | Πού το σκεφτηκες αυτο;;;
καλα φοβερη ιδεα γεια σου χαρα! | |
Χρίστος Κ.
16-05-2007 @ 03:45 | Πολύ μεταφορικό το ποίημα σου Χαρά μου.
Πραγματικά ο άνθρωπος μέσα από τα βάσανα της ζωής, μέσα από κακουχίες, πόνους, καημούς, έρωτες, συκοφαντίες αλλάζει μορφές. Κάποτε γίνεται μαλακός και κάποτε σκληρός. Κάποτε γίνεται στοργικός και κάποτε σαδιστής. Κάποτε γίνεται ρομαντικός και κάποτε πεζός.
Μια πέτρα είναι πολύ χρήσιμη. Αν την σκαλίσεις γίνεται όμορφη. Αν την σκαλίσεις περισσότερο γίνεται άσχημη. Και αν την σκαλίσεις πάρα πολύ τότε είναι άχρηστη.
Την Καλημέρα μου σε όλη την παρέα.
| |
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
16-05-2007 @ 04:03 | Από ένα μάγμα άνθρακα γεννάται το διαμάντι
Ίδια ψυχή που ψήνεται σε πόνο και γινάτι
Μου φαίνεται περίεργο όμως πως αντιφάσκει
Ενώ είναι το πιο σκληρό, διαλύεται σα στάχυ
Χαρά καλή σου μέρα!
::sneak.:: πολύ καλό! | |
ΛΕΩΝ53
16-05-2007 @ 04:25 | Καλημέρα Χαρά
Διαμάντι...το διαμάντι σου.
.....Από ένα μάγμα άνθρακα γεννάται το διαμάντι
Ίδια ψυχή που ψήνεται σε πόνο και γινάτι
Μου φαίνεται περίεργο όμως πως αντιφάσκει
Ενώ είναι το πιο σκληρό, διαλύεται σα στάχυ...
Καλό απόγευμα
Ηλίας
::theos.:: | |
Spartinos
16-05-2007 @ 04:46 | ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΟ ΔΙΑΜΑΝΤΙ ΣΟΥ ΧΑΡΑ
ΛΑΜΠΟΚΟΠΑ ::up.:: | |
αυγουστης
16-05-2007 @ 04:54 | ::yes.:: ::yes.:: ::love.:: | |
justawoman
16-05-2007 @ 05:00 | Γειά σου Χαρά μου
Κι εγώ πολύ ιδιαίτερο και καλοδουλεμένο το βρίσκω!
αν αρχίσει κανείς βέβαια τις μεταφορές με τη συγκεκριμένη πέτρα τελειωμό δε θα 'χει. Μένω λοιπόν στις δικές σου
καλημέρα είπα?
::smile.:: | |
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-05-2007 @ 05:05 | Κι εγώ εδώ είμαι... βλέπω τη λάμψη σου, νιώθω τα άγχη σου.
Καταπληκτικό Χαρά μου, απλά καταπληκτικό.
....Την προηγούμενη τα θαλάσσωσα αλλά την επόμενη δε θα γλιτώσεις το σφυρί ::whist.:: .....
Και τέλος θα μου επιτρέψεις. Εγώ αυτό το αφιερώνω στον ανθρακωρύχο. Κωστή... δικό σου. | |
EKI
16-05-2007 @ 05:21 | Όπως το 'πες........Διαμάντι
| |
Ηλιαχτίδα
16-05-2007 @ 06:56 | ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΜΙΛΑΣ ΨΥΧΟΥΛΙ ΜΟΥ... ::rol.:: | |
Ίμερος
16-05-2007 @ 10:47 | ...!!! | |
mikrimagissoula
16-05-2007 @ 15:43 | πρωτότυπο...
αυθεντικό διαμάντι... ::yes.:: | |
Δήμητρα
17-05-2007 @ 03:16 | Θα συμφωνήσω με όλους τους παραπάνω φίλους στο οτι είσαι διαμάντι απο τα ομορφότερα
αλλά και στο οτι το ποίημα σου είναι πραγματικά υπέροχο...
Φιλιά πολλά μελαχρινάκι μου... ::love.:: | |
Ανατολικός
17-01-2017 @ 14:11 | ορθός ο παραλληλισμός ψυχής και διαμαντιού... ανάλογη προέλευση, ανάλογη διαδικασία, ανάλογα αποτελέσματα... επιστήμη και ποίηση μπλεγμένα μαζί ...
::up.:: | |
 |
