| |
| | ετσι για μενα |  | | |
Από τοτε που με θυμαμαι ειχα γινει εγω.
Από τοτε που εμαθα πως πονανε, αλλαξα εαυτο.
Εγινα πιο δυνατος, και συγχρονως, πιο επιβλητικος, και καχυποπτος στη ζωη μου.
Μα ο χρονος μου εμαθε, πώς να βγω από το ανχος που ειχα μαζι μου.
Τωρα τα σκευτομαι αυτά και γελαω
Και παντα μεσα μου σιγοτραγουδαω.
Γιατι δεν αξιζει να κανουμε μιζερη την μερα μας.
Δεν πρεπει να φτιαχνουμε λαθος τα εργα μας.
Παντα μπροστα κοιταμε, και χαραζουμε το χρονο με το είναι μας,
Και δεν ζηταμε να προχωρουμε στον πονο με ψευτικα μεινε μας..
Βλεπεις, η ζωη δεν φτιαχτηκε για σενα και για μενα,
Αλλα για να υπαρχουμε ειρηνηκα με τον καθενα.
Και αν δεν μπορουμε να το καταφερουμε καλα,
Χαλαλι ας πουμε, και τραβαμε παλι μπροστα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Come As You Are ... | | | |
|
poetryf
16-05-2007 @ 10:04 | Πολύ ανθρώπινο και γλυκό! ::love.::
Απλά γραμμένο κι όμως με ερωτήματα που αγγίζουν τον καθένα! ::hug.:: | | Aris4
16-05-2007 @ 10:14 | Ρε φιλε Χρηστο , ωραιο το ποιημα σου ::yes.::
Τωρα οσο για την υπογραφη σου .......
Ειναι μερικες ερωτησεις που δεν ρωτιουνται , αν δεν ειμαστε σιγουροι οτι μπορουμε να αντεξουμε την τυχον απαντηση ! ::laugh.::
Να σαι καλα | | Spartinos
16-05-2007 @ 10:38 | ΟΜΟΡΦΟ ::smile.:: | | ORLANDINA
17-05-2007 @ 03:25 | ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
