| |
| | Αχ και να'χα ένα ατσάλινο κορμί |  | | | Όπου... | | |
Θυμάσαι που σ'έβαζε η μαμά πάνω στην κούνια?
Εκείνη χαμογελούσε κι εσύ φώναζες όλο χαρά και έξαψη...
¨Κι άλλο μαμά, πιό ψηλά, κι άλλο ψηλά, μέχρι τον ουρανό μαμα!"
Κι εκείνη έσπρωχνε την κούνια...
Κι ύστερα ξαφνικά μεγάλωσες...
Έτσι σου είπαν...
Μα εσύ στον καθρέπτη σου, δε βλέπεις παρά το μικρό παιδί.
Και στους εφιάλτες, τα γηρατειά που δεν σου ανήκουν...
Δύσκολη η ζωή, γεμάτη μαχαιρώματα...
η κίνηση πια μηχανική...
Αχ και να'χα ένα ατσάλινο κορμί...
Σαν όνειρο...
Να σα να το βλέπω, να καρφώνω στιλέτα στ'ατσάλινο κορμί μου,
ν'ακούγεται ο στριγγός ήχος π'αφήνει τ'ατσάλι στ'ατσάλι,
κι ένα γύρω στο χώμα, στιλέτα τσακισμένα...
Γεμάτο το πάτωμα με στιλέτα...
Άλλα σπασμένα, άλλα τσακισμένα, άλλα να λιώνουν...
Χα, σιγά μη τα λυπηθώ,
κάλιο να λιώνουν αυτά παρά εγώ...
Έτσι τα κοιτώ...
Δίχως οίκτο...
Απλά τα κοιτώ κι απορώ.
Μα τι έκανα τόσα χρόνια στο κορμί μου...
Όλα αυτά, κι άλλα τόσα,
και τόσα επί τόσα,
όλα μπηγμένα από μένα σε μένα....
Μα τόσο με μισώ;
Γιατί ε;
Τι μου έχω κάνει ε;
Με μαχαίρωνα δε λέω...
ε καί;
Με μαχαίρωνα επειδή κάποτε μαχαιρωνόμουν;
Και να συνεχίσω να μαχαιρώνομαι μόνο και μόνο επειδή μαχαιρωνόμουν;
Για μισό...
Κάτι σα συνήθεια μου μοιάζει...
Να, κάτι σαν το τσιγάρο...
Πρέπει να το κόψω το ρημάδι...
Μα πώς, πες μου, πώς;
Αχ και να'χα ένα ατσάλινο κορμί,
μια πανοπλία βγαλμένη απ' τα παραμύθια...
Να, όπως η αγάπη!!!
Φαντάσου λέει, ν'αγαπούσα τον εαυτό μου ε;
χα, που να βρεθεί τότε μαχαίρι να με μαχαιρώσω;
Πες μου, που;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ορίζοντας με(μου;) | | | |
|
Nocturna_
18-05-2007 @ 01:25 | Ομολογώ πως δεν ξέρω τι είναι πιο δύσκολο..
Να κόψει κανείς το τσιγάρο ή να αγαπήσει εαυτό..
Μεταξύ μας πάντα..
Το τσιγάρο δε θέλω να το κόψω..
Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο και το άλλο μέρος του διλήμματος..
Και εδώ πρέπει να κολλήσει καλημέρα ;
Δε βαριέσαι...Καλά να'σαι ρε Γιώργη.. | | annaΤi
18-05-2007 @ 03:02 | don' t worry.... όταν αγαπάς τον εαυτό σου, βρίσκουν οι άλλοι το μαχαίρι.... χαχαχα... με λίγα λόγια, το μαχαίρωμα δεν το γλιτώνεις... ::razz2.::
Όσο για το "ατσάλινο κορμί"... τί δεν έχεις????? ::scare.:: απαπαπα... ::no.::
Μέρεεεεες....
| | Αστεροτρόπιο (Jeny)
18-05-2007 @ 05:11 | δρεπάνι σου κάνει; μου περισσεύει ένα... απομεινάρι του παππού μου... στο χωριό μου θα το βρεις ::razz2.::
Μια χαρά πάμε. Μια χαρά. Σε καμιά τριανταετία θα το κόψουμε το ρημάδι....
Σ' ένιωσα; εγώ; καθόλου, μα καθόλου
::whist.:: | | kin
18-05-2007 @ 08:34 | Κυρίες μου, ψυχραιμία....
Προς αποφυγή κάθε παρεξηγήσεως να σας πώ ότι εγώ το΄χω ατσαλώσει το κορμί μου (αυτό το θείο κορμί κλπ κλπ που έχουμε ξαναπεί...)
Εσύ αγαπητή Νόκτ, μην ανησυχείς, τα πράγματα στην περίπτωση σου είναι σχετικά εύκολα.
Δεν έχεις παρά να αποκαταστήσεις το βραχυκύκλωμα, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η επικοινωνία μεταξύ Εγκέφαλου και αισθητήρων, ώστε να μπορέσεις τελικά να διακρίνεις την διαφορά μεταξύ του εμπρός, του πίσω και της θέσης πάρκινγκ.
Κατόπιν τούτου, απομένει μόνο το στρώσιμο, αλλά αυτό άστο πάνω μου!
::razz2.::
Εσείς κυρία δεσποινίς δασκάλα, τι μας λέτε???
Δεν υπάρχει ποτέ άλλος που να μπορεί να σε μαχαιρώσει...
Εάν παρακολουθήσεις με τα μάτια το χέρι που κρατάει την λαβή του μαχαιριού, τελικά θα καταλήξεις στην βάση του δικού σου του κορμιού.
Εάν δεν το κατάλαβες, η εάν δεν συμφωνείς (που είναι το ίδιο πράγμα ::razz2.:: ) κανόνισε να βρεθούμε να στα εξηγήσω κατ' ιδίαν!
Γή προς Αστεροτρόπιον....
Μετά μεγάλης μας χαράς πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη δρεπάνου εις το χωρίον σας, το οποίο και είσαστε διατεθειμένη να μας παραχωρήσετε, προς συνέχισης του αυτοκαταστροφικού μας βίου.
Μετά λύπης μου, οφείλω να σας πληροφορήσω με την σειρά μου, ότι το προαναφερόμενο θείο κορμί που λέγαμε, είναι πλέον ατσαλωμένο και αδιαπέραστον, εις τέτοιον βαθμό, που όχι μόνο η δρέπανος δεν δύναται να το διαπεράσει, αλλά ούτε καν τα Lasers που έχετε εσείς εκεί στην NASA.
Παρά ταύτα, θα έλεγα να φροντίσετε τάχιστα δια την απομάκρυνση του, διότι η δρέπανος, ως είθιστε, είναι ιδιαιτέρως αιχμηρή και επικινδυνοτάτη, δια μικρά παιδάκια που δεν έχουν ατσάλινα κορμάκια!
::razz2.:: (Πάρε κι εσύ)
Αλήθεια...το Αστεροτρόπειο, με πόσα n γράφεται???? | | justawoman
18-05-2007 @ 08:28 | Η επιρροή της Nocturna βλέπω έδρασε ακαριαία... μόνο που δεν είναι παυσίπονη...
Γιώργο, εξαιρετικός λόγος
| | kin
18-05-2007 @ 08:33 | Κυρία κουμπάρα καλησπέρα και σε σας...
Μια και αναφέρθηκες στον λόγο μου, να πω κάτι τελείως δικό μου, που μόλις τώρα μου ήρθε...
"Τον λόγο σου τον χόρτασα και το ψωμί σου φάτο"
Εγώ όλο γιά Crash test ακούω και crash test δεν βλέπω.
Η αόματος θα είμαι ή κάποιες με δουλεύουν εδώ μέσα...
::whist.:: | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
18-05-2007 @ 10:12 | Αστεροτρόπιον προς Γη
Μετά χαράς σας πληροφορούμε πως τα Lasers που έχουμε εδώ στη NASA πλέον δε δύναται να αποκαλούνται lasers αλλά Αστροπυρολυτικά Λαπαροσκοτρόπια. Αλ μαζώχ κορυφαίας τεχνολογίας. Σας τα προσφέρουμε σε πολύ ιδιαίτερη τιμή καθότι διαπιστώνουμε ότι παρότι τα έχετε απολύτως ανάγκη δε φροντίζετε τάχιστα δια την απόκτησή τους αλλά στρουθοκαμηλίζεστε ως γήινο πλην ατελώς ατσαλωμένο πλάσμα.
Σαφώς η προσφορά της δρεπάνου αποσύρεται πάραυτα.
Αλήθεια, μήπως να αφαιρεθεί το αστεροτρ και να κρατηθεί μόνο το όπιο;;;;; ::whist.::
ΥΓ: Κι άλλη κουμπαριά προέκυψε;;;; ΚΙΝήσου γρήγοραααα! ::razz2.:: | | kin
18-05-2007 @ 10:36 | Όπιον ποτέ. Εν ανάγκη, εσείς τα θήλεα μπορείτε να καταναλώσεται ποσότητες ζαχάρεως λευκής μέχρι να πήξει παντελώς το αίμα, να γίνει έρμα να σταματήσει να ρέει.
Εναλακτικώς, μπορείτε να καταφύγεται στην χρήση του πυριτολιθικού Laser το οποίον δια του συνδιασμού λίθου και πυρός, δύναται όπως καυτηριάσει τις αιμοραγούσες πληγές.
Όσων αφορά ημάς....
Στρουθοκαμηλισμός....ποτές...
Ανάγκας.........................πάντα...
αλ μαζώχ...................... νιέτ...
Την πηγή...................... ντά...
Υ.Γ σσσσ ψήνω κάποια να με παντρευτεί, εκείνη βέβαια δεν θέλει, αλλά ξέρεις τώρα πως είμαι ε΄γω στο ψηστήρι...παρά το ότι δεν θέλει, την έψησα ήδη να διαλέξει κουμπάρα....
::wink.:: | | guesswho
18-05-2007 @ 14:28 | Γιώργο, χτες στο μαγαζί που τραγούδαγε ο Ηλίας είχε κάτι πανοπλίες μούρλια!!! Δεν το ήξερα να σου έφερνα καμία! ::razz2.::
έλα τώρα, σοβαρά, το γραπτό σου μαχαίρι από μόνο του.... | | Nocturna_
18-05-2007 @ 15:12 | Ααα δεν έχεις δει τη διαφήμιση του ουισκιού που η νύφη το σκάει και στην εκκλησία?? Μετά συνοδείας μουσικού οργάνου και πανέμορφου αγνώστου??
Nothing is for granded ! | | kin
18-05-2007 @ 15:48 | Έλα βρε Λίνα...πανοπλία από μαγαζί.....μη τα πάρω τώρα....
Εγώ λέω για παραμύθια και πανοπλία χειροποίητη φτιαγμένη απ'αγάπη κι εσύ μου λες γιά ετοιματζίδικια....
Ε μα το ρίχνεις το επίπεδο...
Νοκτ σόρυ, αλλά μου φαίνεται δεν ξέρεις τι βλέπεις...
1) Στην εκλησία δεν βρισκόταν για γάμο, αλλά για την ορκομωσία του κομπάρδου
2)Η νύφη δεν το έσκασε, αλλά αποχώρησε με τον σύζηγο της, όπως απαιτεί το εθιμοτυπικόν
3)Ο πανέμορφος άγνωστος δεν ήταν άγνωστος. Ήταν ο γαμβρός.
4)Επίσης ο γαμβρός δεν ήταν απλά ο γαμβρός, αλλά Ο (πρόσεξε, με όμικρον κεφαλαίο) γαμβρός. (Δηλαδή εγώ)
5)Αυτά είναι πλάνα από περασμένες εποχές, τότε που έφαγα τα νιάτα μου στην Σκωτία, προσπαθώντας να τους μάθω, ότι το να συνγκρίνεις σκάτς με το τσίπουρο, είναι κάτι σαν να συγκρίνεις το βοριαδάκι με το τσουνάμι
Άντε καληνύχτα σας! | | Nocturna_
18-05-2007 @ 15:53 | Αφού ήσουν Ο γαμβρός γιατί δεν είσαι ακόμα αναρωτιέμαι?
Τις πταίει που είσαι λεύτερο πουλί (καρδερίνος) ? Την σκότωσες? Την αυτοκτόνησες?
Το έσκασε με τον κουμβάρδο μετά την ορκωμοσία τελικά κι όλα έγιναν απλά για τα μάτια του κόσμου ?
Τσατίστηκαν οι Σκωτσέζοι που είχες δίκιο και σε απελάσανε?
Το κιλτ σου πάει?
Όνειρα πονηρ(εμένα) κι όχι πρασιν' άλογα χαχα | | kin
18-05-2007 @ 16:17 | εεχχμμ...το κίλτ....η αλήθεια είναι ότι δεν πολυπρολάβαινα να ντύνομαι...
Βλέπεις, η νύφη, έλεγε ε?
Ε γι' αυτό την έκανα...μιλούσε πολύ... | | nightingale
10-07-2007 @ 02:41 | ::clown.:: ::up.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
