| |
| | Η λύπη |  | | |
Δεν θα αφησω την λυπη
αποψε μακρια να φυγει,
θα την κρατησω να μου κανει συντροφια για μια ακομη φορα,
ενα φιλι θα της δωσω ,
για να της μεταδωσω,
ολα εκεινα που με πονουν,
ολα εκεινα που με αφηνουν αυπνη
τις νυχτες ..
ειναι η μοναδικη συντροφος
που δεν μιλα ,
μα τα νοιωθει ολα,
ειναι η μοναδικη συντροφος
που μου γελα μεσα στην θλιψη,
που με κρατα εχοντας μου
για προσκεφαλι τα ποδια της,
που με κραταει ξυπνια με τα χαδια της και που με κοιτα στα ματια,
οχι αυτην την φορα κακια δεν θα της κρατησω,αυτη την φορα θα κλαψω
και για τους δυο...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
mxaros
14-10-2004 | Νιώθω πως σε ξέρω και με ξέρεις. Κι όσο διαβάζω τα ποιήματά σου πείθομαι ότι έχουμε πολλά κοινά... | | annaΤi
14-10-2004 | ...όμορφο! | | miranta
15-10-2004 | mxaro, και ήμουν στο σκοτάδι, και ήμουν το σκοτάδι, και με είδε μια αχτίδα.. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
