Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132254 Τραγούδια, 269895 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Καταραμένη υπομονή
 Αφορμή το "μέχρι τότε υπομονή" του χρήστου.. καλή σας μέρα...
 
Ως πότε θα κοιτάζω ουρανό
Κι ο ίδιος ουρανός θα με πλακώνει;
Ως πότε θα υποκρίνομαι πως ζω;
Σαν δράκαινα η ζωή με φαρμακώνει...

Ως πότε θα σου γνέφω σιωπηλά;
Μονόλογο σε δράμα να φωνάζω
Ως πότε εγώ θα σκύβω χαμηλά
Και δέρμα σαν το φίδι θα αλλάζω;...

Ως πότε πια να κάμω υπομονή;
Στερέψανε του νου μου οι εκτάσεις
Το άνυδρο της νιότης μου κορμί
Στη θλίψη μέσα θέλεις να γεράσεις...

Ως πότε με τραγούδια θ' απαντώ
Στα μαύρα ερωτήματα του εντός μου;
Τα μάτια τα δικά μου να κοιτώ
Λες κι ήσουνα καθρέφτης τιμωρός μου...

Ως πότε θα δανείζω το κορμί
Στα άνανδρα της σάρκας τα σφαγεία;
Αυτή η καταραμένη υπομονή
Μια λέξη είναι μόνο.. στα βιβλία!...



19-5-2007





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Στίχοι για μελοποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ώσπου να 'ρθεί τούτος ο κόσμος στα καλά του.. άσε με να σε αγαπώ μέχρι θανάτου
 
CHЯISTOS P
19-05-2007 @ 02:03
Μαρία μου, για μιά ακόμη φορά υποκλίνομαι στο ανυπέρβλητο και αστείρευτο ταλέντο σου.
Η φιλοσοφημένη σου σκέψη γίνεται εξαίρετος τεχνικά στίχος χωρίς την υπερβολή, χωρίς νοηματική υστέρηση, τουναντίον την αποδίδεις με μια θελκτικότητα που μόνο εσύ ξέρεις να βγάζεις…
Η τελευταία σου στροφή, άχ η τελευταία σου στροφή ….
Την καλημέρα μου.
ειρήνη
19-05-2007 @ 02:24
υπέροχο Μαρία ..
agrampeli
19-05-2007 @ 02:30
ΥΠΕΡΟΧΟ ::yes.:: ::theos.::
Dark Poet
19-05-2007 @ 07:38
Πανέμορφο! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
poetryf
19-05-2007 @ 13:18
Ως πότε θα αγναντεύω το κενό
όριζοντες να βλέπω, να μη φτάνω...
Το ψέμα μου πια δείχνει αληθινό
και ψάχνω κάποια αγάπη για να γιάνω.

Ως πότε μ'ένα δάκρυ θα γυρνώ
στην άνομη κι αλύτρωτη βραδιά μου...
Χαράμισα τις μέρες μου εδώ
και αρνήθηκα το χτύπο στην καρδιά μου.

Ως πότε ζητιανεύοντας θα ζω
το βάθος θα ζητώ για να συλλάβω...
Κλείνω τα μάτια προχωρώντας να μη δω
πως σ'έχασα και τ'όνειρο μου θάβω...
------------------------------------------------------------

Ως πότε βρε τρελή στιχοκουμπάρα
οι στίχοι θα πηγαίνουνε αντάρα...!!!

Υ.Γ: Η απάντηση είναι όσο υπάρχει επικοινωνία και αγάπη μεταξύ μας! Πάρε μια
::hug.:: με την αγάπη μου ::love.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο