poetryf
19-05-2007 @ 13:56 | Βροχή οι λέξεις να κουρνιάζουν σε ένα "μείνε"
δεν θέλω απόψε μοναχή μου να μιλώ...
Άγνωστος έρωτας, βαθύ λιμάνι γίνε
κι άσε με το όνειρο βουβά να απειλώ.
Βροχή στα μάτια μου η αλμύρα να σε νιώσω
κλείσε τους έρωτες σε κόκκινο πανί...
Σπάνε οι ανάσες και κοντεύω να λαβώσω
μ'ένα σου όχι θα παγώσει το κορμί.
Βρόχη να αφήνομαι στον ίσκιο του Μαγιού σου
πίσω απ'τα σύννεφα να δίνω εντολές...
Έλα και κλείσε με στα κάστρα του μυαλού σου
εκεί να νιώσω τις κρυφές σου ανατολές.
::love.:: ::hug.:: | |
Μαρία Χ.
19-05-2007 @ 14:00 | Ε, θα με τρελάνετε εσείς.. ρε παιδιά με περιμένει η Πόλη.. και ούτε τη βαλίτσα μου δεν έχω φτιάξει ακόμη!!! Θα με κάνετε να γράφω μέχρι τα ξημερώματα.. αλλά χαλάλι σας.. θα ρουφήξω έναν αργιλέ και θα μου περάσει!! Χα, χα...
Στιχοκουμπάρα μου.. σε λατρεύω.. τουλάχιστον... | |
poetryf
19-05-2007 @ 14:02 | Αμοιβαία τα αισθήματα λατρεμένη μου!
Καλό ταξίδι να έχεις και ακόμα καλύτερα να περάσεις!
Σου έκανα αφιέρωση το "Είπαν"!
Φιλάκια! ::love.:: | |
CHЯISTOS P
19-05-2007 @ 14:47 | καλό σου ταξίδι, κουμπάρα της κουμπάρας !
(τί θα μου φέρεις ?) | |
 |
