| |
Έχω σκληρύνει σαν ινδική καρύδα
και πια δε σ’ αγαπώ
μπήκε ο χειμώνας κι έχω μια καταιγίδα
βαθιά μέσ’ στο μυαλό
Χιλιάδες οι φόνοι που μέσα μου είδα
κι όμως νιώθω μωρό
στην αγκαλιά σου -αχ- μια στάλα ελπίδα
είχα ελπίσει να βρω
Μη μου φύγεις φωνάζω
κι έχεις φύγει καιρό
να πεθάνω δειλιάζω
μα έχω πάψει να ζω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
