| |
| | Η μαϊμού |  | | |
Σκάλωνε απάνω στον ιστό τρελή μαϊμού,
μη λογαριάζοντας ποτέ κακοκαιρίες...
Θρύλους αγάπαγε να ακούει και ιστορίες
για τα κρυμμένα τα θεριά του ωκεανού
και τις γιορτές των Ίνκας στις ισημερίες.
Για των Αζτέκων πριν τη μάχη τους χορούς
και Μαυριτάνους αφεντάδες στην Καστίλλη,
μιας δεσποσύνης το αριοκέντητο μαντήλι,
έστηνε αυτί να ακούσει και για θησαυρούς,
και κάποιου Ιούδα τα φαρμακωμένα χείλη.
Φόριε ένα τρίκοχο παλιό, πειρατικό,
κι ώρες τους ρόγχους της τραγούδι τους περνούσες...
Χόρευε απάνω σε παλάμες και πατούσες,
και στα λιμάνια τη φιλεύανε γλυκό,
μελαχροινές, εξωτικές, μαυρομαλλούσες.
Όλα άνω-κάτω τά 'χε κάνει μια βραδιά...
Στου καπετάνιου μέσα τρύπωσε το δώμα.
Όταν τη βρήκαμε, καθότανε στο στρώμα
κι ως άλλος Βούδας εκρατούσε στην ποδιά
χαρτιά γεμάτα με μελάνη μαύρο χρώμα.
Κάποιος τής άρπαξε απ' τα χέρια τη γραφή
κι είδαμε σύμβολα είχε ανθρώπινα γραμμένα...
Γρήγορα εκείνη αλλά μαζί και φοβισμένα
σε ένα σκαρφάλωσε κατάρτι στην κορφή,
και μάς μετρούσε μες στα μάτια έναν-έναν...
Με μια μαϊμού στο δοιάκι και στην κουπαστή...
Μάς έχει τάχα το μυαλό ο καπνός σαλέψει;
Σύννεφα μαύρα μάς θολώνουνε τη σκέψη;
Κάποιος μας έχει στεριανός καταραστεί,
πού 'χουμε -αλίμονο- ούτε λίγους ξεπαστρέψει.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 15
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | ftx , f(x) , heretiq , gaizkin , epsilon_xi_76 , Ευτύχης Χαιρετάκης | | | |
|
ftx
21-05-2007 @ 16:41 | Ολίγον ή πολύ άσχετο, δεν ξέρω...
υπάρχει μία θεωρία περί τυχαιότητας...
ότι αν αφήσεις έναν πίθηκο να πατήσει άπειρα πλήκτρα στο πληκτρολόγιο,
θα διαβάσεις και κάτι που να βγάζει νόημα για σένα ανάμεσα σε αυτά που θα γράψει... | | annaΤi
21-05-2007 @ 18:24 | μμμμ....μ' αρέσουν τα πειρατικά!!!! ::rol.:: μυρίζουν χοντρό αλάτι!
Το μόνο, ας πούμε, ψεγαδάκι που θα μπορούσα να βρω, είναι πως στο
πρώτο μέρος, στην δεύτερη στροφή, αφαιρέθηκα... ξεχνώντας το υπονοούμενο υποκείμενο...
με αποτέλεσμα στην τρίτη πια, στροφή, να ψάχνομαι για το αν το υποκείμενο είναι
η δεσποσύνη ή η μαϊμού... (πως "το ίδιο κάνει", δεν το δέχομαι ως απάντηση... εντάξει;;;;; ::naugh.:: χαχαχα...)
Ωραιότατο βρε... φθινοπωρο-ανοιξιάτικο! ::lost.:: καλημέρεεεες... | | Αγνή
21-05-2007 @ 22:29 | Τα κοινά μας Alu ίσως..;;;
Ετρούσκε Ευτύχη μας έλλειψες!
Τι ωραία η μαϊμού!!!!Τι ωραία! | | name_dsp
22-05-2007 @ 00:39 | Άριστη τεχνική στη γραφή, με ιδιαίτερο προσωπικό στυλ,
που αναδεικνύει το μύθο και προβάλλει τα νοήματα!
Ωραίο και αυτό, όπως όλα σου! ::smile.::
Καλημέρα ftx !
| | CHЯISTOS P
22-05-2007 @ 00:39 | Φανταστική η απόδοση του ποιήματος !
Κλασσικό Καββαδιακό, θα έλεγα...
Καλημέρα σου ! | | AceOfSpades
22-05-2007 @ 01:27 | έχω την εντύπωση ότι σου το έχω ξαναδεί αυτό...
όπως και να έχει , εκπληκτικό ευτύχη μου...κάθε στίχος...κάθε στιγμή του...
καλημέρες.. | | ftx
22-05-2007 @ 01:56 | g'morning
Άννα, έχεις παραπάνω από δίκιο, και δεν κάνει καθόλου το ίδιο...
γι' αυτό το λόγο είναι που έχω αφαιρέσει ήδη μία ακόμα στροφή,
που ήτανε στο ίδιο στυλ... να αφαιρούσα και τη δεύτερη;
Αγνή, Alu; Το Alu δεν το κατάλαβα...
ούτε και το Ετρούσκε, για να είμαι ειλικρινής, αλλά έχω κάτι σχετικό με πιθήκους και Ετρουρία που θα ανεβάσω sometime...
name_dsp, CHRISTOS P,
ευχαριστίες
Άσσε, δεν το έχεις ξαναδεί... λες να είναι το "ιδιαίτερο προσωπικό στυλ" που λέει ο name_dsp;
μήπως να την ψωνίσω; έχω ιδιαίτερο προσωπικό στυλ! | | Αγνή
22-05-2007 @ 02:13 | Τα Alu είναι πολυμορφισμοί, μικρά τμήματα του DNA
που χρησιμοποιούνται γιά τη σύγκριση της γενετικής
συγγένειας μεταξύ ανθρώπων ή ακόμα και πληθυσμών.
Με αφορμή το σχόλιό σου λοιπόν....γιά το πιθηκάκι σου...
Όσο γιά τους Ετρούσκους, ήταν σπουδαίοι κουρσάροι... | | balistreri
22-05-2007 @ 02:51 | Με σκότωσες... Με θύμησε Καββαδία..."Η μαϊμού του ινδικού λιμανιού"... | | ΛΕΩΝ53
22-05-2007 @ 03:41 | Καλημέρα Ευτύχη.
Αποδίδεις το θέμα σου.......το τόσο πρωτότυπο....μ' έναν εκπληκτικά ποιητικό τρόπο.
Να σαι καλά
Ηλίας
::theos.:: | | EKI
22-05-2007 @ 04:55 | Κι από την ποιητική αδοία, ξανά στον Καββαδία
θα κάτσεις σε μια μεριά;
ζαλίζομαι
::wink.:: | | annaΤi
22-05-2007 @ 06:18 | μμμ... όσο το διαβάζω μου αρέσουν οι εικόνες τόσο, που κρίμα να θυσιάσεις την στροφή... ίσως αν θυσίαζες κάποιον στίχο
ώστε να ξανά-αναφέρεις (στην δεύτερη στροφή) πως η μαϊμού είναι το πρόσωπο... ή ακόμη καλύτερα, αν
μπορούσες να τροποποιήσεις κάποιο στίχο για τον ίδιο λόγο... Ένας επίσης όμορφος τρόπος να κάνεις την
υπενθύμιση είναι αντί να αναφερεις το πρόσωπο, να αναφέρεις το ρήμα που παραπέμπει στο πρόσωπο, πχ:
"άκουγε και για... "
Πάντως είναι πανέμορφο, κι ας μπερδεύει εκεί πέρα, λίγο... Νικάνε οι εικόνες!!! ::wink.::
________
Ίσως στον πιο αδύναμο "παραμυθιακά" στίχο "για τους ανίκητους της φύσης τους εχθρούς"
να βοηθούσε κάτι σαν: για αδερφούς άκουγε άσπονδους εχθρούς... (?!) | | ftx
22-05-2007 @ 07:24 | Αγνή:
η πρώτη μου σκέψη για τον τίτλο, ξέρεις ποιά ήτανε;
"Περιαυτολογικό & γενέθλιο"
...γενέθλιο επειδή όταν το πρωτοξεκίνησα επίκειντο τα γενέθλιά μου,
και περιαυτολογικό επειδή ώρες-ώρες αισθάνομαι σαν το πιθηκάκι που γράφει στην τύχη, και στο τέλος μπορεί κάτι να κάτσει...
balistreri:
να αφήσεις τις μαϊμούδες, και να βρεις κάτι να φας
ΛΕΩΝ53:
thanks
EKI:
μην ψάχνεις να βγάλεις άκρη... θα 'σαι τυχερός άμα τη γλιτώσεις μόνο με μια ζαλάδα
annaTi:
μια και είχες απόλυτο δίκιο και στην παρατήρησή σου,
και ήταν και πολύ καλή η ιδέα σου, είπα να την ακολουθήσω...
τι λες τώρα, καλύτερα;
| | annaΤi
22-05-2007 @ 10:32 | μμμμμμμ.... εκτός απ' τη μυρουδιά χοντρού αλατιού, τώρα απέκτησε και γεύση από ρούμι!!!!! ::wink.:: χα,χα!
ωραιότατο και αμπέρδευτο!!!! ::up.::
(και όπως να το κάνουμε... καλή η φύση, αλλά στα πειρατικά, οι θησαυροί καλύτεροι!!!!)
καλό απόγευμα... | | ivikos
22-05-2007 @ 14:35 | Ευτύχη πρώτον σ΄ευχαριστώ για το σερί ivikos απόψε
που έγραψες σε ένα σου σχόλιο
δεύτερον η μαιμού σου είναι υπέροχη μπραβο ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
