| |
Λύνω τα χέρια ,
ένα σκοτάδι όλο φώς , μου δένει
αφορμές , να ζήσω ν'αγαπήσω ,
σ ένα παραπέτασμα στεγνό..
Σε μια τυφλή ανάσα ισορροπώ ,
νοιώθω τον αέρα να πλησιάζει ..
Έγραφα ,
γράφω και χωρίς αλκοόλ..
για να καταλαβαίνω εγώ και για να πίνουν
οι αναγνώστες..
Είναι καιρός να πετάξω ,
πάνω ,κάτω , δεξιά , αριστερά , μέσα έξω..
Τα εντός μου τώρα πάλλονται και στης αυγής
το προσκεφάλι γονατίζουν.
Τα δάκρυα??
Αυτά τα κάρφωσα στο τοίχο...΄
είχα ανάγκη να κρύψω το λευκό ,
τις κυριακές να βλέπω έγχρωμα πορτραίτα.
Δε με αγγίζω ,
συνέχεια ψάχνω και χαιδεύω επιφάνεια..
Μου έδωσε κι ο χρόνος φυλακτό,
τα λεπτά του μου έβαλε στη τσέπη ,
ν'αφήνω κάτι πίσω μου μήπως και χαθώ.
Γυάλιζαν ,
και οι περαστικοί τα μάζεψαν..
Γύρισα το κεφάλι μου ,
είχε χαθεί ο ορίζοντας.
Με τα γόνατα στα χέρια μου ,
και τα μάτια στη τσάντα συνεχίζω..
μου γαβγίζουν σκύλοι ,
με σφίγγουν φίδια ,
άστεγοι μου χτυπούν φιλικά τη πλάτη...
Κοιμάμαι στα ζεστά , ξυπνώ κρύα..
Κοιτάω γύρω μου και φτύνω
οφθαλμαπάτες..
Που να ξεφύγω? κι απο που?
Διέλυσα τη φυλακή λοιπόν ,
μέσα σ'ενα όνειρο..
Τώρα ζω απ την καλή νεράιδα
και τρώώ αστρόσκονη να μέινω όρθια..
Ενα χάδι ,
Ένα φιλί ,
Τα θέλω ,
τα βρίσκω ,
τα χάνω ,
Παντοτινά...
στιγμιαία..
Τα πήρε ο αέρας ,
τα ξέβρασε η θάλασσα..
Με δείχνει το φεγγάρι ,
με περικυκλώνουν αστέρια ..
Λιτανείες και καμπάνες ,
ημερομηνίες και μέρες ,
και συνεχίζω..
Γύρισα ανάποδα να δω τον ήλιο μες
τα μάτια..
εκέινος κρύφτηκε κι ακτίνες έβρεξε..
Μ'αρέσει η βροχή , και κείνη με τρυπάει..
Αιμορραγώ , μα δε βλέπω το αίμα..
έφυγε μακρυά ,
κρύφτηκε στο χώμα και βγήκα εγώ ,
πολλες φορές να με κοιτώ απο παντού..
Ηρέμησε κι η θάλασσα και δε με διαλύει ..
φοράω τα μαύρα μου παπούτσια ,
τα βήματα μου βυθίστηκαν στις ενοχές..
Οι πατημασιές τρελάθηκαν και να
χορεύουν άρχισαν..
Ε που θα πάω τελικά???
Στα παραμύθια???
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
