| |
| | Σ ευχαριστώ άγνωστε-ε- |  | | | η βροχή μου φέρνει μνήμες μολυβένιες..ΒΓΕΣ ΗΛΙΕ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ,ΜΗ ΜΟΥ ΚΡΥΒΕΣΑΙ! | | |
Hμουνα 52 χρονών,όταν είχε φύγει και ο τελευταίος προστατευομενός μου (μάνα,πατερας,πεθερά)για άλλους κόσμους και ένοιωθα τη μοναξιά να κατατρώγει την ψυχή μου.Τα μαθήματα της σκιτσογραφίας που παρέδιδα δωρεάν στην μνημη της καλής μου,δεν έφταναν να γεμίσουνε το κενό μέσα μου.
Μια μέρα πήγα στο πιο κοντινό ΚΑΠΗ και κάθησα να πιώ ένα καφεδάκι παρακολουθώντας τους θαμώνες να παίζουνε τάβλι βλαστημώντας.Αποτόλμησα να τους πιάσω κουβέντα και εισέπραξα ένα περιφρονητικό χαμόγελο..
"Μάριε δεν είναι ο κόσμος σου αυτός,δεν είναι για τελείωμα η ζωή σου με τα ζάρια και τα πούλια στα χέρια και τις βλαστήμιες στό στόμα".Βγήκα έξω και καθώς βράδυαζε κατευθύνθηκα με κατεβασμένο το κεφάλι στη Γλυφάδα.Καθισα σ ενα παγκάκι και άρχισα να κλαίω μονάχος κοιτάζωντας τα βρώμικα νερά μπροστά μου,που αναδευαν εικόνες θολές και μπερδεμένες,εικόνες μιζέριας και απαξίωσης κατω απο ένα μολυβένιο ουρανό.
Κάποια στιγμή πλησίασε ένα κότερο,..μου πέταξαν το σχοινί και έσπευσα να το περάσω στη δέστρα.
Βγηκανε έξω δυο μικρά παιδιά και τρέξανε προς το μέρος μου χαρούμενα,ξοπίσω τους οι γονείς μισοζαλισμένοι.Καθισαν στο παγκάκι το ένα αριστερά και τ άλλο δεξιά μου.Μετα πλησίασαν οι γονείς και ο πατέρας τους μου έδωσε..φιλοδώρημα,λέγοντας μου χτυπώντας με στον ώμο,"σ ευχαριστώ φίλε".Το επέστρεψα με δάκρυα στα μάτια.Ηταν το πρώτο φιλοδώρημα που μου έδινε η ζωή μετα απο τόσους θανάτους και συμφορές και το απαρνήθηκα.Ομως κράτησα βαθειά μες την ψυχή το "ευχαριστώ" που άκουσα.Την πιό ακριβή αμοιβή για μια ναυαγισμένη ψυχή που ακόμα βαριανάσαινε κάτω απο ένα μουντό ουρανό.
Σ ευχαριστώ άγνωστε εκείνης της φρικτής βραδυάς,αν ήξερες τι δύναμη μου έδωσε το "ευχαριστώ" σου,αν ήξερες..
ΜΖ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | ο φοβισμενος αστυνομικός,ειναι το ιδιο επικινδυνος με τον αδίστακτο τρομοκράτη | | | |
|
poetryf
24-05-2007 @ 08:21 | Αν ήξερες τί δύναμη μου δίνεις με την ευαισθησία της ψυχής σου Μάριε! Κι εγώ "σ'αυχαριστώ φίλε" ...
::cry.:: ::love.:: ::hug.:: | | KTiNoS
24-05-2007 @ 08:42 | Ψιτ ...
Μη μασάς ρε !
(και μη τρως ούτε σούπες !)
::smile.:: | | marakos1948
24-05-2007 @ 08:47 | βρε σύ μηχανόβιε,μόνο σούπες τρώω χωρίς τη μασσελίτσα μου ::wink.:: | | ΛΕΩΝ53
24-05-2007 @ 09:15 | Καλησπέρα Μάριε.
Τι υπονοούμενα αφήνει ο Κτινος. Μήπως μας παραμυθιάζεις? | | marakos1948
24-05-2007 @ 09:43 | Πιστεύω ότι δεν υποκρύπτει υπαινιγμούς,τον έχω για ντόμπρο,έστω κι αν στο παρλθόν είχαμε κάποιες αντιπαραθέσεις. Το μόνο που εύχομαι είναι πάντα να ισορροπεί και να είναι γερός πάνω στο άτι του,γιατί τα πραγματικά κτήνη στέκονται συνήθως σε τέσσερις ρόδες και είναι ..ανισόρροποι | | ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ
24-05-2007 @ 11:34 | Mάριε... προσπάθησα να μη δακρύσω.. αδύνατον! ::sad.::
Γειά σου φίλε.. θα τα πούμε σύντομα.. | | elbella
24-05-2007 @ 13:56 | Γειά σου Μάριε,
Είσαι τόσο πειστικός στο πεζό σου , πραγματικά σαν να το έζησες. Αν και δημιούργησες μιά τόσο αληιθνή εικόνα,
εύχομαι να μην σου ήταν αλήθεια, αλλά να φταίει η πλούσια φαντασία και η τέχνη σου να εκφράζεσαι.
Καλό βράδυ | | marakos1948
24-05-2007 @ 14:03 | μακάρι να ήτανε φανταστικό,όμως όταν γραφω φανταστικά το υποδηλώνω εξ αρχής σαν (παραμύθι).Δυστυχως το έζησα ,όσο για το αν εκφράζομαι γραπτώς πειστικά,πως να το εξέφραζα διαφορετικα?.Δεν προσπαθώ άλλωστε κανένα να πείσω,απλά βγαίνουνε απο μεσα μου είκονες που τις βίωσα,πως να το κάνουμε άλλωστε | | Ζήνωνας
24-05-2007 @ 14:53 | Καλησπέρα σας κ. Μάριε.
Πολύ συγκινητική περιγραφή. Το "Ευχαριστώ" ακόμα και από ένα άγνωστο έχει πολύ μεγάλη δύναμη. Ακόμα κι ένα χαμόγελο ή μια απλή κουβέντα φιλική μπορεί να αλλάξει τη διάθεσή μας. Μπράβο σ' αυτό τον "άγνωστο" και μπράβο και σε σας που ομορφαίνετε τις μέρες μας.
Να σας έχει ο Θεός πάντα καλά!
Προσωπικά σας ευχαριστώ που γράφετε, γιατί η γραφή σας με αγγίζει πολύ....
Καλό βράδυ! | | marakos1948
24-05-2007 @ 15:20 | Σας ευχαριστώ κ.Ζήνωνα
Καποιοι φίλοι στιχουργοί όμως θεώρησαν ίσως " φανταστικά" τα γραφομενά μου,την στιγμή που τα ενέταξα στα "αναμνήσεις-βιώματα".Ποτέ απο μέρους μου δεν έκρινα ως "φανταστικό" το γραπτό οιουδήποτε όταν ο ίδιος το χαρακτήρισε "βίωμα".Τωρα αν η πένα μου είιναι πειστική,δεν νομίζω να έχει σχέση με την φαντασία την οποία σαν γελοιογράφος φυσικά και έχω ανεπτυγμένη.Δεν δήλωσα εξ άλλου,ούτε ποιητής αλλά ούτε και συγγραφέας..απλά έτσι γράφω μια ζωή,..
καλό βράδυ | | Ζήνωνας
24-05-2007 @ 15:26 | Μη με λέτε κ.Ζήνωνα. Επειδή είμαι μικρός μπροστά σε σας, από σεβασμό είπα το κύριε.
Προσωπικά σας αντιλαμβάνομαι σαν ποιητή που γράφει ... τη ζωή όπως την έχει ζήσει. Γι' αυτό σας ευχαριστώ.
Καλό σας βράδυ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
