| |
| | Πειρατικο |  | | | Με αφιέρωση στη στιχοπαρέα του info και ειδικά σε όσους έχουν γράψει κατά καιρούς ποιήματα σχετικά με αυτό το θέμα! | | |
[B][align=center]ΠΕΙΡΑΤΙΚΟ
Αυτή η εικόνα που κοιτάς, του Αϊ Χριστοφόρου,
μισό αιώνα ταξίδευε με ένα πειρατικό,
καράβι του πιο άγριου κουρσάρου κι αιμοβόρου,
που τη ψυχή του πούλησε στη χάρη του Εωσφόρου
κι έσπερνε στη Μεσόγειο παντού θανατικό.
Απ’ του Αιγαίου τα νησιά ως κάτω στο Μισίρι
τον τρέμανε οι ναυτικοί και οι άλλοι πειρατές
και λέγαν, αίμα έπινε σε ένα χρυσό ποτήρι
μέχρι τη μέρα που έβαλε φωτιά σε μοναστήρι
και αυτή η εικόνα έμεινε άθικτη στις φωτιές.
Σαν είδε με τα μάτια του το θαύμα στο καράβι
σκλάβο με πήρε και ήμουνα οχτώ χρονώ παιδί,
διαταγή μου έδωσε νύχτα μέρα να ανάβει
καντήλι μπρος για χάρη της, γιατί αν καταλάβει,
πως έσβησε θα με έριχνε στα ψάρια για τροφή.
Μεγάλωσα με τον καιρό κι έγινα παλικάρι,
ντρεπόμουνα τόσο πολύ, που πριν να τρελαθώ,
με θάρρος από τον αρχιπειρατή εζήτησα τη χάρη
να μου χαρίσει ένα σπαθί και όπως οι κουρσάροι
να πολεμώ στο πλάι του και να τον βοηθώ.
Όμως αυτός με κοίταξε με αγριεμένο βλέμμα
και μου είπε: Δε χρειάζομαι άλλο ένα πειρατή!
Όλων τα χέρια και η ψυχές είναι αιματοβαμμένα
και μόνο αναμάρτητος κι αθώος σαν κι εσένα
εικόνα, που είναι θαυματουργή, μπορεί να υπηρετεί.
Μια μέρα τραυματίστηκε βαριά σε κάποια μάχη,
δυο μήνες χαροπάλευε και πίστεψε θαρρώ,
πως από θαύμα σώθηκε με τρύπες στο στομάχι,
πούλησε το πειρατικό καράβι και μονάχοι
με την εικόνα εδώ ήρθαμε και με ένα θησαυρό.
Από παντού καλέσαμε εργάτες και μαστόρους,
νύχτα και μέρα χτίζανε χωρίς αναπαμό,
με κέδρους απ’ το Λίβανο, εικόνες του Άγιου Όρους
το μοναστήρι χτίστηκε σα θαύμα και με χώρους
πλούσιους πλάι στη θάλασσα και πλάι στο ποταμό.
Κι έρχονταν εδώ πειρατές όλοι μετανιωμένοι
για όσα κακά κι εγκλήματα διαπράξανε παντού
άλλοι γίνονταν ασκητές και άλλοι ιερωμένοι ,
να βρουν γαλήνη στη ψυχή κι εξιλεωμένοι
να παρουσιαστούν γυμνοί στη κρίση του θεού.
Αυτή η εικόνα που κοιτάς του Αϊ Χριστοφόρου,
σου λέω εγώ προσκυνητή είναι θαυματουργή.
Έναν άνθρωπο έσωσε απ’ τα νύχια του Εωσφόρου
κι ένα κουρσάρο φώτισε με στολή ρασοφόρου
για άφεση αμαρτιών στη γη, να ιερουργεί.
*O*[/align][/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 14
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Η ζωή είναι θαύμα, δεν κάνει θαύματα. Ισχύει και το αντίθετο | | | |
|
name_dsp
26-05-2007 @ 01:03 | Φίλες και Φίλοι,
Καλημέρα και καλό τριήμερο!,
Με ένα πειρατικό σήμερα γραμμένο σε δεκαπεντασύλλαβο
με θέμα από τη δράση των πειρατών της Μεσογείου!
Κάτι σα θρύλος!
Το μοναστήρι που αναφέρεται είναι σε μια απρόσιτη περιοχή
στα νότια παράλια της Κρήτης! | | χρήστος
26-05-2007 @ 01:06 | πολύ καλό το πειρατικό σου, καλημέρα | | agrampeli
26-05-2007 @ 01:35 | Κι έρχονταν εδώ πειρατές όλοι μετανιωμένοι
για όσα κακά κι εγκλήματα διαπράξανε παντού
άλλοι γίνονταν ασκητές και άλλοι ιερωμένοι ,
να βρουν γαλήνη στη ψυχή κι εξιλεωμένοι
να παρουσιαστούν γυμνοί στη κρίση του θεού.
συγκλονηστικό πολύ πολύ ωραίο ::up.:: ::theos.:: ::theos.:: | | balistreri
26-05-2007 @ 03:02 | Ε, από πειρατής, ληστής με τα μαύρα...δεν έχει μεγάλη διαφορά... εντάξει...πλάκα κάνω...σηκώνει την τρίχα κάγκελο το πόνημα...αξιέπαινο...Καββαδιακό... | | sailormoon
26-05-2007 @ 06:58 | πολυ ωραιο... | | Ηλιαχτίδα
26-05-2007 @ 07:05 | ::yes.:: | | Aris4
26-05-2007 @ 08:29 | Ααααργκ !!! Δημητρη καλωσορισες στο κλαμπ των πειρατων !! ::up.::
Ενα μπουκαλι ρουμι απο μενα .... γιο χο χο ... ::up.:: | | name_dsp
26-05-2007 @ 09:05 | Χρήστο, Ναταλία, sailormoon, Μαρία,
χαίρομαι που σας άρεσε και σας ευχαριστώ!
Θεοδώρα ευχαριστώ,αλλά θα σε περακαλέσω όχι πληθυντικό!
balisteri, έχεις γράψει κι εσύ καλύτερα!
Άρη, όταν αποφασίσεις να αφήσεις τη πειρατία,
να έρθεις στο μοναστήρι,
για να συγχωρεθούν οι αμαρτίες σου!
Χωρίς ρούμι και ... γιο χο χο! ::smile.:: | | ivikos
26-05-2007 @ 10:19 | Δημήτρη εκπληκτικό το πειρατικό σου μπράβο ::up.:: ::up.:: | | KTiNoS
26-05-2007 @ 12:34 | Κι εγώ που νόμιζα ….
Σήκωσε τοοοοοοοοοο
::clown.::
| | ftx
26-05-2007 @ 14:59 | ως μέλος του σχετικού συναφιού,
θα προσθέσω κι εγώ έχα μπράβο
και το στιχούργημα και για την ιστορία!! | | CHЯISTOS P
26-05-2007 @ 15:21 | Εξαιρετική η πειρατική σου εμπειρία Δημήτρη και πολύ διδακτική. Μπράβο σου !
Όταν ήμουν μικρός - μικρός, επηρεασμένος από τα «κλασσικά εικονογραφημένα» είχα ξεκινήσει να γράφω το «Αποστολή στην κόλαση» ένα πειρατικό διήγημα με μπόλικη περιπέτεια που δεν τέλειωσε ποτέ… ( άχ και να το ‘βρισκα τώρα !)
| | name_dsp
27-05-2007 @ 00:13 | Καλημέρα,
Σήμερα που έχω καιρό για σχόλια:
ivikos, ευχαριστώ για το χαραχτηρισμό! Σε παρακολουθώ!
KTiNoS, δεν μπορώ να το... σηκώσω! Το πήρε η Milan ...κι έφυγε!
ftx, είσαι ο πρώτος διδάξας του σχετικού συναφιού, ή κατά Άρη του κλαμπ των πειρατών!
Ειναι και άλλοι, που δεν έδωσαν παρών!
Χρήστο, έχομε όλοι τις ίδιες παιδικές επιρροές! Τότε δεν υπήρχαν οι ήρωες της TV.
Μπορείς, μπορείς να γράψεις ένα και είσαι ευπρόσδεκτος στο ... κλαμπ! | | ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
09-06-2007 @ 08:05 | Πολύ ωραίο.Θυμίζει Καββαδία. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
