| |
| | Ο Ιερέας Και Ο Σαμαρείτης |  | | | Έτσι χαλαρά... | | |
Δρόμος στενός,
στεγνός,
απένταρος και τόσο μόνος…
Σκοτεινός, ύποπτος και μυστικός,
αγέρωχος, κατσούφης,
ανήθικος και τόσο μόνος…
Οδηγεί έναν διαβάτη,
έναν μοναχό,
έναν ιερέα απρόσιτο,
ματωμένο, βεβηλωμένο και ξεχασμένο,
ντυμένο με το ράσο του σαπισμένου Μεσσία…
Φόβος στενός,
στεγνός,
ορμητικός και τόσο αληθινός…
Σκοτεινός, ύποπτος και μυστικός,
πεινασμένος, θυμωμένος,
σαρκαστικός και τόσο αληθινός…
Οδηγεί έναν διαβάτη,
έναν ιερέα τσακισμένο,
μετανιωμένο, ανίδεο και σκουριασμένο,
ευλογημένο με το αίμα του σαπισμένου Μεσσία…
Αυτή είναι η γη όπου ο ήλιος δεν δύει ποτέ;
Αυτά είναι τα βουνά όπου το χιόνι δεν λιώνει ποτέ;
Αυτός είναι ο ουρανός που μαδάει τα σύννεφά του;
Αυτή είναι η θάλασσα που πνίγει τα κύματα της;
Αυτό είναι το πηγάδι που δεν στερεύει ποτέ από ευχές;
Μα, ποιος είναι αυτός;
Ο ιερέας, ο μοναχός…
Ο διαβάτης με τα ρόδα…
Τα γυμνά ρόδα και τα αγκάθια στο σχήμα των χεριών…
Με την ανάσα αντίθετη στον άνεμο
να ξερνάει αλήθεια,
να μετατρέπει τους στίχους σε ριπές…
Ύαινες ζωγραφισμένες μέσα απ’ το δέρμα του,
η σκιά του ο ίδιος ο Θάνατος…
Ακολουθεί τα άστρα ή αυτά τον ακολουθούν;
Τα άστρα…
Κλαίνε; Γελάνε; Ματώνουν; Πονάνε;
Διαβάζουν τις ριπές ή κοιμούνται όταν κοιμάται;
Ακούνε τα δάκρυα όταν πέφτουν στο έδαφος ή απλά λιμάρουν τις άκρες τους για να μην γαντζωθούν στο σκοτάδι;
Ο ιερέας είναι μόνος…
Άντεξε την πορεία, κουράστηκε…
Αυτή είναι η γη όπου θάφτηκε ο Αθάνατος;
Αυτή είναι η γη όπου αναστήθηκε ο Σαμαρείτης;
Αυτή είναι η γη όπου ήρθε ο ιερέας…
Για να πεθάνει…
Ταπεινωμένε Θάνατε,
με το αίμα του πότισε τις ρίζες
του ουράνιου Τόξου
λίγο πριν ξεψυχήσει
ο Ιερέας, ο Μοναχός,
ο Διαβάτης…
Και ο Νεκρός Σαμαρείτης στην άκρη του γκρεμού γιατί τρέχει;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία... | | | |
|
sorrowman
27-05-2007 @ 16:12 | Κάπου Εδώ Θα Σας Αποχαιρετήσω...
Σας Ευχαριστώ Όλους Που Επιτρέψατε Στο Μυαλό Σας Να Δεχθεί Το Μοίρασμα Των Σκέψεων Μου...
Μια Τελευταία Δημιουργία Περιμένει Την Τελειωτική μου Στιγμή...
Να Με Συγχωρήσετε Γι' Αυτήν...
...Sorrowman...
| | Paxatouridis
27-05-2007 @ 16:15 | .............
είναι ειλικρινά από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί εδώ μέσα κατά τη γνώμη μου...
απλά μπράβο....
ps: πολύ ωραίο και το σχόλιο σου.. | | KTiNoS
27-05-2007 @ 16:30 | Ρε τι μαλακία σχόλιο είναι αυτό ????’
Ελπίζω να μη κάνεις καμιά μαλακία !
Όχι τίποτε άλλο αλλά θα μου λείψουν κι αυτά που γράφεις δηλαδή !
::scare.:: ::scare.:: ::scare.:: | | MARGARITA
27-05-2007 @ 20:24 | Λυπημένε ορκίζομαι να σε σκοτώσω αν κάνεις καμμιά βλακεία.... | | Αστρογιογγι
28-05-2007 @ 01:46 | http://www.youtube.com/watch?v=aHstq7VMWYs
Θλιψανθρωπε...αφιερωμενο!
Γραψε και το κλεισιμο αυτης της σειρας...
και κατεβα στο νησι...λεπτομερειες στο μπλογκ μου
θελω να σε γνωρισω!...αλλιως ...
δεν θα προλαβει η Μαργαριτα)))
Την καλημερα μου...πολυ ομορφο..γραφε)))
http://www.youtube.com/watch?v=LtnDUSJfbzU
| | χρήστος
28-05-2007 @ 02:11 | πάρα πάρα πολύ καλό... μην αποχαιρετάς όμως, πρωτίστως για σένα . καλημέρα | | name_dsp
28-05-2007 @ 02:15 | Αν το σχόλιο είναι συνέχεια της δημιουργίας,
τότε όλο μαζί ειναι αριστούργημα,
αν όχι τότε είιναι η αποκορύφωση του δράματος!
Ότι κι αν είναι, κατάφερες να μας τρομάξεις!
Οφείλεις μια τελευταία απάντηση!
Καλημέρα, φίλε μου sorrowman!
| | agrampeli
28-05-2007 @ 07:26 | εγω θα περιμένω και αύριο να σε διαβάσω μην μας στερίσεις την ωραία γραφή σου | | ΓιΟΥΛΗ_Τ
30-05-2007 @ 12:33 | Μου ήρθε στο νου μια γνωστή φράση..
"το σφάλμα Βρούτε είναι στον εαυτό μας, όχι στα άστρα.."
Έτσι χαλαρά, συνέχισε να περπατάς,
με ένα χαμόγελο και μια αλήθεια στο χέρι..
Η μόνη αλήθεια είναι αυτή που δε φοβάται τίποτα..
Και δε νιώθει τύψεις, ούτε ντροπή όταν χαμογελά..
Έτσι απλά, όσο άσχετα κι αν φαίνονται ίσως όλα αυτά..
Την αγάπη μου.
| |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
