| |
| | Insanity-dementia |  | | | τρέλα. | | |
Ξεκινώ το ταξίδι στη δημιουργία
στην απόλυτη ευδαιμονία
ζωγραφίζω την αγάπη με του ήλιου πινελιές
δεν υπάρχω, ζω στις σκιές
Αγκαλιά με ένα χάδι, στις ρωγμές του ουρανού
κατασκοπεύω τις κινήσεις σου
μια λέξη σου-ένα κομμάτι ζωής στην άκρη του μυαλού
διαφέρω - διαφέρεις, μα είμαστε ίδιοι και διαφορετικοί
Αισθάνομαι, αγαπώ, πληγώνομαι, σηκώνομαι
η ζωή σε δυο κινήσεις, αισθήματα και αισθήσεις
πληγώνω, επανορθώνω, αμφισβητώ, αγχώνομαι
είμαι μόνη ή απλά έχω παραισθήσεις
Στα χέρια σου το είναι μου, παιχνίδι χωρίς νικητή
τι να κάνω, δεν μπορώ απλά να σε χαράξω
μια μνήμη είσαι, μια πληγή ανοιχτή
δεν μπορώ πια τα μάτια σου να κοιτάξω
....που χάθηκες;
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή... | | | |
|
MARGARITA
31-05-2007 @ 07:00 | By reason of love, not by reason of insanity....
Εβίτα μου ο χρόνος πανδαματωρ λένε...φιλιά σου | | ΛΕΩΝ53
31-05-2007 @ 08:50 | Καλησπέρα Εβίτα.
Πολύ όμορφη ποίηση.
Ηλίας
::up.:: | | Φαληρέας
31-05-2007 @ 09:10 | ::yes.:: ::up.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
