| |
σχολίαζα στον ξύπνιο μου
έρημο εφιάλτη
και σπουδασά στον ύπνο μου
το ονείρο την απάτη
πριγκηπές και ιππότες
κουρέλια από συννεφα
και σκλαβωμένοι σπουργίτες
να φτάνουνε τα πήγματα
κι αγκάλιασα τα φυλλά σου
φίλησα τον κορμό σου
και μιλήσα στον ίσκιο σου
στον ήλιο που σου φέγγει
έρημό το κρεβάτι μου
μονάχα ένα σεντόνι
να με σκεπάζει στα κρυφά
όταν αυτή κρυώνει
και έζωσα τη μέση σου
μια διαμαντένια ζώνη
και φίλησα τον ίσκιο σου
που μένει εκεί και τρέμει
και σαν ιππότης ξύπνησα
σε ξύλινη προβλήτα
πολέμησα το διαολό
πολέμησα την ήττα
και έφτασα στα δικτύα
που ρίχνουν οι ψαράδες
και τα πουλιά ελευθέρωσα
και τά πουλια πετάξαν
και έφταξα εκεί ψηλά
ψηλά να αγναντεύω
τον ερώτα που μού δωσές
τον φίλησα και τον προσέχω
το ερήμο κρεβάτι μου
γέμισε με μπετόν
και εκλείσε ο πόνος μου
σ'ένα κεφάλαιο
κεφάλαιό ένος παραμυθιού
που τώρα έχει καεί
και μένει εκεί να πρόσκηνα
να βρίσκει αφόρμή
έφηβος είν'ό έρωτας
κανένας δεν τον ξέρει
μονάχα οτάν σ'αγκάλιασα
και έφυγάν οι ξένοι
άδεια και τα φεγγάρια μου
άδεια και η ζωή μου
που τη γεμίζεις μ'όμορφια
και είσ'εδώ δική μου...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
