| |
παίρνω την κιθάρα μου στον ώμο
κι αρχίζω να τραγουδώ
τις νότες ταξιδεύει ο αέρας
κι ανεμοστρόβιλος σκορπάει πανικό
σκύβω σταματάω ξεδιψάω
και βλέπω στο ρυάκι το χαμένο μου εαυτό
ήταν αυτός που κάποτε είχε σκοντάψει
κι είχε ξεχαστεί στο χώμα, κάποιος τον είχε θάψει
σπασμένοι καθρεύτες το αίμα μου σκόρπισαν
το αντανάκλασαν στα πέρατα της γής
σκορπίστηκέ ο εαυτός μου και πού να τον ψάχνω
έχω βαρεθεί σε πέτρες να σκοντάφτω
κι έχω γείρει κάτω απο μια σκιά
με την κίθάρα μου σκορπάω άγια λόγια
που θέλω να 'ρθουν τη νύκτα να σε τυλίξουν
και να σκοτώνουν κάθε ξένο βλέμμα
κι έχω βαρεθεί
να βλέπω τον εαυτό μου να σκοντάφτει
κι έχω τραγουδήσει για να στείλω τη φωνή μου
να σε φυλάξει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
