Θεοδώρα Μονεμβασίτη
31-05-2007 @ 17:18 | Με μια ανάσα; ::whist.:: ::smile.:: ::wink.::
Με τον damouli. | |
damoulis
31-05-2007 @ 17:17 | ::oh.:: δεν πηρα ανασα! ::laugh.::
πολυ ομορφο ομως αξιζε τον κοπο!
καλο καλοκαιρι! ::up.:: | |
silmariel
31-05-2007 @ 17:41 | πάλι θα στο πώ,γράφεις με μοναδικό τρόπο..
καιρό είχα να μπώ και να έχω χρόνο να σε σχολιάσω,
μου έλειψες.. | |
annaΤi
31-05-2007 @ 17:50 | αύριο.... (νύσταΚΣα...) ::cool.:: φ+φ+φ+... | |
Palioxaraktiras
31-05-2007 @ 18:16 | Καταλαβα
Παλι καπου ετρωγες κι επινες μεχρι αργα, αλλα ετσι ειστε εσεις οι ποιητριες Κολασμενες και χορτατες
Να προσεχεις τι τρως τα βραδια
Ειδες? Μολις χωνεψες ανασανες
Λιγο ακομη να κρατουσε και θα ετρωγες το βρεφος
Φιλια
Υ.Γ. Υποψιαζομαι πως μ αντικαθιστας επαξια στα ποιηματα τρομου τοσο καιρο που λειπω
Αλλα κι εγω δουλευω για σενα | |
mikrimagissoula
31-05-2007 @ 19:50 | Τι άπνοια Στέλλα;;;
εμένα με πήρε και με σήκωσε...
ελπίζω πάντως να το ξορκίσαμε...
Καλημέρα | |
justawoman
01-06-2007 @ 00:17 | "άπνοια" με την ιατρική σημασία του όρου μαγισσούλα...
νομίζω και μόνο η καταγραφή τέτοιων ονείρων τα ξορκίζει
κι άσε τον παλιοχακτήρα να μιλάει για δυσπεψία ::wink.::
Σωτήρη, ποιήματα τρόμου σαν τα δικά σου κανείς δε γράφει και μην ψάχνεις άλλοθι που λείπεις... καιρός για λίγη τρομολαγνεία (με την καλή έννοια πάντα) ::laugh.::
Θεοδώρα, damoulis, Μαριάννα, Αννιώ... στιχόπολη καλημέρα
::love.:: | |
Αστρογιογγι
01-06-2007 @ 00:45 | χωρίς στίξη;....ωστικό κύμα !
Θυμαμαι τοτε που καθε 15 λεπτα πηγαινα στο δωματιο
να δω αν αναπνεουν...και περιμενα αλλα 15 για να σιγουρευτω
Τοτε οτι επιανα στα χερια μου για να διαβασω
κατα ενα παραξενο λογο εγραφαν για παραξενες ασθενειες...
εφιαλτης
εξοχα δοσμενο Στελλα ...καλημερα!
| |
Α.Ε. ΕΠΕ
01-06-2007 @ 01:03 | Οι καθώς πρέπει εφιάλτες, δεν έχουν καλό τέλος.
Αυτό, προς αισιόδοξο μου κάνει... και μου αρέσει. | |
foteinos
01-06-2007 @ 01:37 | ...τελικά και το βράδυ ήταν...Αποπνικτικό, αλλά ας το ξορκίσουμε...μου άρεσε ο ρυθμός του ( σε ζωντανό χρόνο) και οι εναλλαγές εικόνων και συναισθημάτων...πίνακας ( Κραυγή?) ::love.:: ::love.:: | |
EΡΩΤΙΚΟΣ
01-06-2007 @ 03:11 | ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΑ.....ΑΛΛΑ ΑΞΙΖΕ Ο ΚΟΠΟΣ..... ::love.:: | |
AceOfSpades
01-06-2007 @ 03:31 | .. ΘΕΟΔΩΡΑ ΕΙΣΑΙ ΘΕΑ !!! Πρόβλεψες το επόμενο σχόλιο του νταμούλι πριν το καταχωρίσει !! Που είμαι ρε πστ μου.. στους Δελφούς ? Α ρε γκαλάντα με τα ωραία σου !!!
χμμ.. στο θέμα μας τώρα ....
ότι είσαι πππκαλή το ξέρεις και δε χρειάζεται να μπλαμπλαδίζω..
μια παρατήρηση στο συγκεκριμένο.Λες χωρίς ανάσα.. Χωρίς στίξη.. Την στίξη όμως δεν την καθορίζουν μόνο τα σημεία της. Από τη στιγμή που αλλάζεις σειρά και έχεις πολλές λέξεις μόνες τους , αυταπάγγελτα εγώ σαν αναγνώστης παίρνω και πολλές ανάσες και βάζω α-νόητα κόμματα , τελείες , παύσεις ... έτσι ''συμβιβάζεις'' τρόπον τινά το νόημα που θέλεις να προσδώσεις.
αυτά τα κολίγα...
καλό καλοκαίρι Στέλλα μου...
| |
justawoman
01-06-2007 @ 05:00 | Ιωάννη έχεις δίκιο, στίξη υφέρπει... Όταν το πρωτοκατέγραψα ήταν κείμενο μιας παραγράφου, αλλά ήθελα να έχει μορφή κατακόρυφη που να υποβάλλει σε ένταση τον αναγνώστη, αυτό μόνο. Νομίζω βέβαια, πως ακόμη κι έτσι, επιτρέπει στον αναγνώστη να το διαβάσει μετο ρυθμό που ο ίδιος θα επιλέξει...
αυτά τα ολίγα λόγω πηξίματος, αλλά ευχαριστώ που το εντόπισες
ΑΕ ΕΠΕ μου΄, αν επρόκειτο για αξιοπρεπή εφιάλτη μάλλον δε τα λέγαμε εδώ τώρα, άπνοια σε πραγματικό χρόνο που λέει κι ο Φωτεινός
καλημερίζω βιαστικά και τους υπόλοιπους... ζόρικη η Παρασκευή
::smile.:: | |
agrampeli
01-06-2007 @ 06:08 | υπέροχο ::up.:: | |
ειρήνη
01-06-2007 @ 06:46 | την πέτυχες την ένταση Στέλλα !!! | |
TAS
03-06-2007 @ 16:55 | Ένας εφιάλτης θάνατος
Ένα παιδί
Ένα παιδί
Που σκοτεινιάζει μέσα μου
Σαν κύμα ωστικό
Και μια αγωνία που τελειώνει
Με μια εισπνοή βαθιά
Ένα ρίγος στο ξημέρωμά μου
::love.:: ::love.:: | |
 |
