MARGARITA
03-06-2007 @ 17:49 | Αντοχή και ανοχή και έρωτας και πόνος και ικεσία...όλα στο ποίημα σου Μαρία...καλό ξημέρωμα | |
Μαρία Χ.
03-06-2007 @ 17:55 | Καλό σου ξημέρωμα Μαργαρίτα μου.. ελπίζω πως θα καταφέρω να έρθω σύντομα να σε δω.. αν η δουλειά το επιτρέψει.. θέλω τόσα να πούμε.. να μοιραστούμε.. συγχώρεσέ με αν χάνομαι.. αλλά καταλαβαίνεις νομίζω την πολυπλοκότητα και την ιδιαιτερότητα της ζωής μου.. σε φιλώ... | |
mikrimagissoula
03-06-2007 @ 19:04 | Πάρα πολυ μου άρεσε Μαρία...
καλό ξημέρωμα! | |
EΡΩΤΙΚΟΣ
04-06-2007 @ 00:03 | καταπληκτικό....................
καλημέρα σου........................... ::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
justawoman
04-06-2007 @ 02:09 | Έμμετρη διαπραγμάτευση με την απουσία...
πολύ καλό Μαρία
::smile.:: | |
agrampeli
04-06-2007 @ 03:18 | καταπληκτικό ::yes.:: ::yes.:: ::up.:: | |
poetryf
04-06-2007 @ 06:15 | Σταμάτησα τα σύννεφα
που εσένα κυνηγούσαν...
Τα άγρια έκανα ημέρα
με φόντο μου μια Μούσα.
Σταμάτησα και το κακό
π'έψαχνε δρόμο να'ρθει...
Αχ να'χε αυτό σταματημό
μα και φωνή οι βράχοι.
Σταμάτησα της γης το βιος
κ ήρθα να σ'ανταμώσω...
Μικρός εγίνηκα Θεός
και θέλω να σε σώσω!
Μα έσυ μόνο μη σταματάς
το δρόμο το δικό σου...
Στα δυο σου πόδια να πατάς
μ'εμένα φυλακτό σου.
Θα σε φροντίζω όπου πας
όπου διαβείς και φύγεις...
Κι όταν την πόρτα μου χτυπάς
με δάκρυ θα ανοίγεις...
Πάρε χαμόγελο γλυκό
π'αντέχει στο αγιάζι...
Είναι πικρό το μερτικό
βροχή μα και χαλάζι.
Θα'μαι ο ήλιος σου εγώ
κρυψώνα για τον πόνο...
Άσε να παίξω κι ας πνιγώ
και που μαι εδώ ματωνω!
::love.:: ::hug.:: | |
 |
