| |
| | Εγώ, εσύ κι ο κακός μου εαυτός |  | | |
Κι αν εσύ όλα,
κι αν εγώ τίποτα..
κι αν η ζωή μια θάλασσα
κι εσύ ένας τρελός κουρσάρος,
με το θάνατο παντιέρα..
κι αν η ζωή ένας πόλεμος
κι εγώ ένας δειλός λιποτάκτης,
που τον τυφλώνει η φοβέρα..
στάσου και λίγο ακούμπα δω,
την φλόγα μου να ανάψεις
άνοιξε ,μια γωνιά να βρώ,
έξω χιονίζει κι ας καλοκαιριάζει
είναι τα χέρια μου γυμνά,
και όλο παγώνουν όσο σκοτεινιάζει, πάλι!
μα...! ούτε ένα σπίρτο μοναχά δεν κράτησα..
άνοιξε ,κάπου να κρυφτώ
γιατι ο κακός μου εαυτός με εκβιάζει, πάλι!
χα...! κι όμως ετούτη την φορά τον πάτησα..
γιατί εσύ, γιατί εσύ
μου δωσες όπλο ένα φιλί...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Αν είχε έστω και μια πρόβα η ζωή μας, τότε μπορεί και να την παίζαμε ωραία... | | | |
|
Θεοδώρα Μονεμβασίτη
04-06-2007 @ 13:03 | Αθηνά, ωραία είναι η γραφή σου. | | ΛΕΩΝ53
04-06-2007 @ 13:07 | Καλησπέρα Αθηνά.
Πανέμορφη γραφή. Όμορφο ποίημα.
Μπράβο σου
Ηλίας
::theos.:: | | Φαληρέας
04-06-2007 @ 15:36 | Πολύ ωραίο Αθηνά...
Μπράβο σου..!
::up.:: ::love.:: ::hug.:: | | Αθηνά
04-06-2007 @ 16:20 | Ρεεε ευχαριστώ όλους, αν και δν ηταν αναγκη... αστειάκι ήταν το παραπονο στην αρχή..! ::smile.:: | | agrampeli
05-06-2007 @ 01:36 | όμορφο ::yes.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
