| Δυό καημοί, μες την καρδιά
Δύο πληγές, δεν κλείνουν πια
Και εγώ να ζώ, χωρίς αυτούς
Που νοσταλγώ μες τους καιρούς
Γιατί στη ζωή μας
Να υπάρχει το δάκρυ
Και η όποια όμορφη στιγμή μας
Στου μυαλού να μένει την άκρη
Δυό πληγές, θα κλείσουν σαν θα πληγωθούν, όσοι μ’αγαπουν
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|