Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271256 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Αμετανόητη
 Όλα τα όνειρα, όνειρο τα κληρονομεί και άνθρωπος κανένα (Κ. Δημουλά)
 
Δεν είναι που δεν αντέχω
τόση ευτυχία εύθραυστη,
τα μεσημέρια να κουρνιάζει
κάτω από μαλακό προσκέφαλο
Ούτε κι αγνωμοσύνη είναι στη ζωή
για όσα προηγήθηκαν της ώρας τούτης
Μ’ έχει ανταμείψει και στα καθημερινά
η ασταθής πραγματικότητα

Κατά καιρούς είχα κι εγώ φτερά
και νύχια για να σκαρφαλώνω στις κορφές
και μάτια ασορτί με παρωπίδες
για να κοιτά μόνο μπροστά ο προορισμός μου

Ύπουλη όμως που ‘ναι η ψυχή
όταν αρχίζει να τη θρέφει η ματαιότητα
Σου κάνει ένα σεισμό
και τρέχα γύρευε

Και είναι τώρα αυτή η σιγουριά
αίσθηση που σκοτώνει
Γιατί το βράδυ ίδιο θα ‘ναι το πρωί
και πάλι βράδυ θα ‘ρθει, όμοιο με τ’ άλλα
τα πάντα σκοτεινά, πάντα περίπλοκα
πάντα ξημερωμένα

Εξήγηση καμία δεν οφείλω… πουθενά
Απροσπέλαστη ανατέλλω και
πετσοκόβω έντεχνα τη σκέψη μου
σε ισοπαχείς λωρίδες –επιδέσμους–
Να σταματήσει επιτέλους, αυτή,
η ακατάσχετη αιμορραγία
θλίψης αδιευκρίνιστης
Όσο αιμοστατικά τα πρωινά,
τόσο αιμορραγικά τα βράδια
Ισορροπίες της κολάσεως!

Που να με πάρει ο χρόνος!
Πάλι αυτός ο θάνατος
έμεινε δίχως σώμα;
Ικέτης, άστεγος επαίτης

Κακή μέρα, σε χρειάζομαι
Γύρνα πίσω!



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 38
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      blue velvet
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Οι λέξεις έχουν κι άλλο φλούδι παραμέσα. Όπως τα μύγδαλα κι η υπομονή (Γ. Ρίτσος)
 
justawoman
06-06-2007 @ 19:59
Εμνευσμένο από την "κακή μέρα" του Φωτεινού
http://stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=51741

Φίλε μου, χάρισμά σου
::love.::
Seienchin
06-06-2007 @ 22:30
Πράγματι η ψυχή ειναι ύπουλη και πράγματι η μόνη λύση ειναι οι επίδεσμοι του νου.
Ειναι καταπληκτικό ποίημα όχι μόνο για τη μορφή του αλλά προπάντων για όσα με τόση τέχνη λέει (ή κρύβει)
Α.Ε. ΕΠΕ
06-06-2007 @ 23:26
Πετσοκόβεις τις ψυχές με ανείπωτες αλήθειες, είσαι μοναδική!!! ::love.::
AETΟΣ
06-06-2007 @ 23:37
::theos.::
Spartinos
06-06-2007 @ 23:39
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ::up.::
name_dsp
06-06-2007 @ 23:57
Να σταματήσει επιτέλους, αυτή,
η ακατάσχετη αιμορραγία
θλίψης αδιευκρίνισης

Καλημέρα Στέλλα! ::yes.:: ::smile.:: ::love.::
EKI
07-06-2007 @ 01:36
Τρέχα γύρευε.....όπως το είπες
αντισεισμική προστασία Στέλλα μου, η μόνη λύση,
αφασία, αδιαφορία, ζαμανφουτισμός, ωχαδερφισμός.....
και ψυχολογική υποστήριξη κάνω.
::whist.::
χρήστος
07-06-2007 @ 01:49
Στέλλα, ο λόγος σου είναι μια μικρή όαση, μου άρεσε πάρα πολύ, να είσαι καλά
foteinos
07-06-2007 @ 02:17
πριν απο λίγο με σήκωσαν
κι άρχισαν να με ρωτούν αν ζω
τους απάντησα πως αυτοί δεν ζουν
και ξαναπέθανα
...κακή μέρα σε χρειάζομαι, γύρνα πίσω. Στέλλα ...σ' ευχαριστώ, που πετσοκόβεις τόσο έντεχνα, μα τόσο όμως!... ::love.:: ::love.::
annaΤi
07-06-2007 @ 02:33
"Αμετανόητα τρελός
και ασυγχώρητα μικρός..." αυτό μου θύμισες.... ::whist.::
ψιτ, ξέρεις... με τα αιμοστακτικά και τα αιμοραγικά...
σα δρακουλίνι κι εγώ...(που με λέει μια ψυχή...) γιάμι! ::naugh.:: χαχαχα...
Πώς σου το είπε εχθές η Μαργαρίτα;;;; Γράψε επιτέλους και κάτι άσχημο!!!!
Να γκρινιάξουμε και λίγο.... αμάν βρε 'σύ!!!! :-)))
Τίποτα δεν του ξεχωρίζω... φιλιάαααααααααα.....
santana
07-06-2007 @ 02:52
Και είναι τώρα αυτή η σιγουριά
αίσθηση που σκοτώνει
"Αυτό είναι μια άλλη αλήθεια που θέλει πολύ κουβέντα'' ::up.::
ΛΕΩΝ53
07-06-2007 @ 03:53
Καλημέρα Στέλλα.

Τα κατάφερες....να με πετσοκόψεις και σήμερα.

Να ΄δω τώρα που θα βρω.....επίδεσμο.

Μπράβο σου
Ηλίας
::theos.::
Δήμητρα
07-06-2007 @ 03:57
''Που να με πάρει ο χρόνος!
Πάλι αυτός ο θάνατος
έμεινε δίχως σώμα;
Ικέτης, άστεγος επαίτης

Κακή μέρα, σε χρειάζομαι
Γύρνα πίσω!''

Τί να πώ παραπάνω?
Στέλλα μου,σου στέλνω τη σιωπή μου με όλη μου την αγάπη...
::love.::
Αστεροτρόπιο (Jeny)
07-06-2007 @ 04:55
Μα... κάτι γίνεται εδώ!
Όταν το ζήτησα στο παρελθόν... ήρθαν τόσες πολλές που έχασα το μπούσουλα... αλλά... να πάρει, αισθανόμουν ζωντανή.
Πάντα βρίσκω κάτι απ' τον εαυτό μου Στέλλα σε όσα γράφεις... και χαίρομαι που τα αποτυπώνεις τόσο πανέμορφα.... και όσο μαύρα μ' αρέσουν.
Καλημέραααα
deti
07-06-2007 @ 06:23
Με την ::up.:: απόλυτα!
KTiNoS
07-06-2007 @ 06:32
ftoy skorda ...
Αριάδνη20/08
07-06-2007 @ 06:33
Που να με πάρει ο χρόνος!
Πάλι αυτός ο θάνατος
έμεινε δίχως σώμα;
Ικέτης, άστεγος επαίτης

Κακή μέρα, σε χρειάζομαι
Γύρνα πίσω!


Μπράβο σου κοπέλα μου!!! ::up.:: ::up.::
silmariel
07-06-2007 @ 06:41
::oh.:: !
ξέρεις...
αθέρας
07-06-2007 @ 06:41
::oh.::

Αχ ... !!! ...

"justawoman", έχεις μια απόλυτα επιβλητική έκ-φραση ... !!! ... ... ...

Με όποιο τρόπο και από όποια διά-θεση και να σε "δια-βάσω" ... μένω άφωνη ... !!! ... ... ...

... αφού τα λόγια σου, τις περισσότερες φορές, ως φέλιασμα παρ-ουσιάζονται στα δικά μας τα "είναι" ... !!! ... ... ...

::yes.::
MARGARITA
07-06-2007 @ 07:03
Εσύ δεν θα με τρελάνεις...αμα πια!!!!!!!!!!!!!!! ::love.::
CHЯISTOS P
07-06-2007 @ 07:10
"Πάλι αυτός ο θάνατος / έμεινε δίχως σώμα; "

Τι τραγικός στίχος !
Ανυπέρβλητος ο λόγος σου Στέλλα
agrampeli
07-06-2007 @ 07:41
υπέροχο ::up.:: ::yes.::
Νεφελοβάτης
07-06-2007 @ 08:47
Κάτι ξάστερες νυχτιές στη σιγαλιά,
Λούζομαι στο φως των αστεριών,
Που ανοιχτές πληγές γιατρεύει
Και βάλσαμο τους στάζει,
Ως που να με βρει το πρωί ο ήλιος μου
Και να μου πει,
Είμαι εδώ, σ αγαπώ, καλημέρα..

Πολύ όμορφο, καθόλου μα καθόλου απλή Woman.. ::smile.::
ΑΙΟΛΟΣ
07-06-2007 @ 12:12
Ύπουλη όμως που ‘ναι η ψυχή
όταν αρχίζει να τη θρέφει η ματαιότητα
Σου κάνει ένα σεισμό
και τρέχα γύρευε

Κι αν τον αντιληφτείς εγκαίρως το σεισμό τότε ίσως προλάβεις να διασώσεις κάτι…
Αλλιώς η μαθαίνεις και ζεις μαζί του η σε καταποντίζει…
Την αδυναμία μου στην γραφή σου την ξέρεις… οπότε… φιλιά…
::hug.::
justawoman
07-06-2007 @ 12:26
Φίλοι μου, σας ευχαριστώ όλους. Τα σχόλιά σας με τιμούν και το εννοώ. ::love.:: Χρόνος πολύς δεν υπάρχει μα
Θα τα ξαναπούμε στις βραδυνές περιπολίες ::wink.::
Αστρογιογγι
07-06-2007 @ 23:30
...γιατροσόφι!...
ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
08-06-2007 @ 03:40
Κατά καιρούς είχα κι εγώ φτερά
και νύχια για να σκαρφαλώνω στις κορφές
Που να με πάρει ο χρόνος!
Ικέτης, άστεγος επαίτης
Καλή σου μέρα, Στέλλα,(Αστέρι εσύ Φωτεινός ο άλλος) δεν
μπορεί λάμπετε ::mad.:: ::love.:: ::yes.::
Goldy
08-06-2007 @ 05:30
Αχ ρε Στελλάκι.
Με μελαγχολείς γαμώτο...
Αλλά μ' αρέσει!!! ::wink.::
poetryf
08-06-2007 @ 06:15
"Κατά καιρούς είχα κι εγώ φτερά
και νύχια για να σκαρφαλώνω στις κορφές
και μάτια ασορτί με παρωπίδες
για να κοιτά μόνο μπροστά ο προορισμός μου"
::theos.:: ::love.:: ::theos.::
ΑΠΡΙΛΗΣ
09-06-2007 @ 02:02
,
όμως εγώ περνώ
απ' τον παράδεισο της ποίησής σου.
Κωνσταντίνος
giannisanas
18-08-2007 @ 02:46
όμορφο πολύ ωραίο, δυσκολεύομαι να ανθολογήσω στίχους όταν κάτι μ' αρέσει συνολικά
JINO.X
10-10-2008 @ 07:36
...μου λείπει το πρώτο βέβαια....αλλά αυτό το "τρέχα γύρευε" πολύ καλά το ξέρω...κι αυτός ο χρόνος...πάντα κάπου αλλού....που να πάρει!! ::up.::
artista_k
10-10-2008 @ 07:46
Με πετσόκοψες... ::love.::
de la flores
10-10-2008 @ 11:37
μπράβο σου κοπελιά και ξαναμπράβο σου και πάλι μπράβο σου.
κάθε πρωί θα το διαβάζω με τον καφέ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
για να πηγαίνει η μέρα μου κατα κει που πρέπει.


::theos.::
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
10-10-2008 @ 11:50
Πάλι αυτός ο θάνατος
έμεινε δίχως σώμα;
::up.:: ::love.:: ::up.::
ΕΛΕΑΝΝΑ
10-10-2008 @ 13:32
::love.:: ::love.:: μοναδική Στέλλα ::kiss.:: ::4076.::μου φτιαξες το μήνα!
Amersa K
10-10-2008 @ 13:54
Η de la flores θα το διαβάζει τα πρωινά για να προγραμματίζεται!!!::1913.::
Ο ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ άλλαξε τη σύνθεση των φατσακίων του...
::love.::
Της Οχιάς της έφτιαξες τον μήνα...
::sneak.::

Φεύγω για τα καταράχια... on the rocks... ::lost.::
artista_k
11-10-2008 @ 09:49
Ευτυχώς που κι εσύ κάτι θα κάνεις Αμέρσα μου... Just δεν μπορώ να διαβάσω άλλο τέτοιο... με συνταράζεις καλή μου!

Φτάνει on the rocks, τύφλαααααα... ::mad.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο