| |
Παίρνω απόσταση απ’ όσα
πίσω στα παλιά με πάνε
σε αδιέξοδες πορείες
σαν σκιές με τριγυρνάνε
Δεν ζητάω εξηγήσεις
για ό,τι έκαναν σε μένα
κι από μέσα μου φωνάζω
περασμένα ξεχασμένα
Σαν το αγρίμι κρύβομαι
μέσα στου κόσμου τις ερημιές
μακριά από τα βλέμματα
να γλύψω τις νωπές πληγές
Με το πέπλο της νύχτας
σκεπάζω την ψυχή μου
του φεγγαριού το φως
ντύνει το κορμί μου
Μόνη μου θα περπατάω
σε ακρογιάλια και πλατείες
για κανέναν μα κανέναν
δεν αξίζουν οι θυσίες
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
