CHЯISTOS P
07-06-2007 @ 12:08 | "Μετρώ και όσα έχω ζήσει
Καλύτερα απ' τους πολλούς
Μα η ζωή δεν συνεχίζει
Αν έχεις φίλους τους λυγμούς..."
Μια ομορφιά ο λόγος σου Μαρία, καμωμένος με μαεστρία για να σε συγκλονίζει.
Καλό σου βράδυ ! | |
poetryf
07-06-2007 @ 13:29 | Με τον "κουμπάρο"...
Σε ό,τι γράψεις βάζεις τη σφραγίδα σου Μαριώ!!! ::love.:: ::hug.:: | |
poetryf
07-06-2007 @ 14:01 | Μετρώ με ένα γιατί τα όνειρα μου
που μειναν σκονισμένα στην ψυχή...
Αφού κι εσύ με ξέχασες καρδιά μου
δεν μου μεινε καμία προσευχή.
Μετρώ στο χωμα κάτω τα κομμάτια
και βρισκω στη μορφή τους τη ψευτιά...
Γιατί να αναζητώ τα δυο σου μάτια
το φως να απαρνιέμαι για νυχτιά;
Μετρώ καπνούς που μείνανε και στάχτες
κι ανάβω στο φεγγίτη κάποια ευχή...
Ας μένουνε για πάντα οι αγάπες,
το δάκρυ ας στεγνώνει σαν βροχή! ::love.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
07-06-2007 @ 14:55 |
Kαθε ζωή,καθώς θα ξέρεις,
γεννιέται μ'αναστεναγμούς.
Ασ' τη λοιπόν να συνεχίσει,
κι ας έχεις φίλους τους λυγμούς.
| |
Αριάδνη20/08
07-06-2007 @ 16:02 | Μα η ζωή δεν συνεχίζει
Αν έχεις φίλους τους λυγμούς...
::cry.:: ::sad.:: ::yes.:: | |
damoulis
07-06-2007 @ 16:32 | δεν εχω παρα να συμφωνησω με το Χρηστο απολυτα! ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
agrampeli
08-06-2007 @ 00:09 | πολύ ωραία καί τα δύο ::yes.:: ::up.:: | |
 |
