| |
Στην ομορφιά που τους θεούς της δίχασε
σε μια βαριά ανάσα σαν τελιώνει
στην ιδονή που της ζωή κομάτια μοίρασε
και στο μεθήση του κορμιού της που σκοτώνει.....
Γυναίκα, έπεσα στα γόνατα και λάτρεψα
την πιο βαθιά σου στην ζωή στερνή ανάγκη
αυτήν την έλξη του κορμιού όσο κι αν πάλεψα
δεν τα κατάφερα να βρώ ποτέ την ακρή.....
Γυναίκα,απ'το τίποτα ζωή στον κόσμο έφερες
και είναι το θαύμα σου για μένα σκέτο τρόμος
τις αμαρτίες της ψυχής μας τις απέβαλες
κι έτσι γεννήθηκε σε μας όμος ο πόνος.....
Στον ερωτά σου στρατιώτες κοματιάστηκαν
και στα υπόγεια του νού λιώνουν τ'αστέρια
ότι αγάπησες δυο νύχτες και ξεχάστηκαν
και απομήναν ορφανά τα δυο μας χέρια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
