| |
Τα μάτια σου μου λένε σ’ αγαπώ
στο τραίνο της σιωπής σου ανεβαίνω
δεν θέλω να μου πεις, και να σου πω
αμίλητη , μα σε καταλαβαίνω
Το σ’ αγαπώ κι αν γράψεις σε χαρτί
αν δεν το σβήσει, που το ξέρω, ο κλέφτης.
Μου φτάνει της σιωπής σου η γιορτή,
μου φτάνει των ματιών σου ο καθρέφτης
Σε διάλογο με τη σιωπή θα μπω
του έρωτα βουβά θα πω τον στίχο
ποιος λέει, πως το βράδυ είναι θαμπό
αν κάποιο σ’ αγαπώ δεν έχει ήχο
Το σ’ αγαπώ κι αν γράψεις σε χαρτί
αν δεν το σβήσει, που το ξέρω, ο κλέφτης.
Μου φτάνει της σιωπής σου η γιορτή,
μου φτάνει των ματιών σου ο καθρέφτης
Και χίλιες λέξεις να ‘χες να μου πεις
δεν κουβαλούν στου έρωτα το ρέμα
αυτά που ‘χει το τραίνο της σιωπής
και όσα μου ‘χεις πει μ’ ένα σου βλέμμα
Το σ’ αγαπώ κι αν γράψεις σε χαρτί
αν δεν το σβήσει, που το ξέρω, ο κλέφτης.
Μου φτάνει της σιωπής σου η γιορτή,
μου φτάνει των ματιών σου ο καθρέφτη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
