| |
[align=center]Την πόρτα άνοιξες χωρίς να πεις που πας
Για χνάρια άφησες ψύχουλα μιας καρδιάς
Τα χνάρια σβήστηκαν που να σε ψάξω που
Την καρδιά σου έκανες δώρο αλουνού
Είσαι το λάθος που αγάπησα
Είσαι το πάθος που νοστάλγησα
Είσαι αρρώστια μες το αίμα μου
Ήσουν, δεν είσαι πια γυναίκα μου
Κομμάτια μάζευα από κείνη την στιγμή
Να βρώ το ήθελα μια αγάπη δυνατή
Μα εσένα έφερνα ξανά μέσα στο νου
Τον πόνο έσβηνα παρέα του κρασιού
Είσαι το λάθος που αγάπησα
Είσαι το πάθος που νοστάλγησα
Είσαι αρρώστια μες το αίμα μου
Ήσουν, δεν είσαι πια γυναίκα μου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
