| Και ξαφνικά, πάγωσε ο κόσμος...
Κι όλοι, κι όλα, λες κι έγιναν από μάρμαρο...
Όλοι παγωμένοι, ακίνητοι, μαρμαρωμένοι τελείως...
Στις πλατείες, στα δρομάκια, στα σχολειά, στα σκαλιά της εκλησιάς...
Κι εσύ, γυρνάς ανάμεσα τους, θαυμάζωντας τον κόσμο σου, την ύπαρξη τους μες την ανυπαρξία σου, το πως έτυχε να είναι εκεί που βρίσκονται την στιγμή που πάγωνες τον κόσμο...
"Όλοι καταγόμαστε από το ένα κι όλοι οδηγούμαστε στο ένα..."
Και το ταξίδι?
Ότι κάνεις είναι συνέπεια των όσων έχεις κάνει.
Κι όσα έχεις κάνει είναι συνέπεια των όσων διεπράχθησαν σε εσέ εν αγνοία σου.
Κι όσα θα πράξεις δεν θα είναι τίποτα άλλο από συνέπεια της δύναμης σου να εναντιωθείς στα ήδη πεπραγμένα...
Η στην αδυναμία να τους εναντιωθείς...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|