αθέρας
12-06-2007 @ 23:48 | Η άρτια εμπεδωμένη σε τέχνη πένα σου, σε μια βουτιά ελεύθερου χορού της ψυχής που, ... νιώθει, ποθεί και πονά έρωτα ... !!! ... ... ...
Αυτά ένιωσα ... ... ...
Καλή σου μέρα, "justawoman" και ευχαριστώ ... !!! ... ... ... | |
foteinos
13-06-2007 @ 00:05 | Σκοτάδι μου!
Τόσα χρόνια πορευτήκαμε,
εγώ να οδηγώ τις μέρες σου
κι εσύ τις νύχτες μου να ορίζεις.
Μα πάντα εκεί στο ανεξιχνίαστο,
σε βίους επάλληλους.
::theos.:: στην γραφή σου. Και ο στίχος του Λειβαδίτη άρρηκτα δεμένος με το ποιήμα σου. Τι έγραψες πάλι!!!! ::love.:: ::love.:: | |
MARGARITA
13-06-2007 @ 00:08 | Άρπαγας είσαι των αισθήσεων της φθοράς.......
Ας γίνει άρπαγας της φθοράς το σκοτάδι σου με την γραφή σου... Αχ! Στελίνα "εν αρχή ειν το σκότος" και το φως οι αισθήσεις μας ...οι όποιες αισθήσεις μας που μας κάνουν να νοιώθουμε ζωντανοί...
Θαυμάσιο όπως πάντα το γραπτό σου...κραυγή του εντός μας ::love.:: | |
Αστρογιογγι
13-06-2007 @ 00:11 | Στελλα λυπαμαι...
Δεν ξεχωρησα κατι...
Μόνο να μ’ αγκαλιάζεις ξέρεις ......
Μα πάντα εκεί στο ανεξιχνίαστο.......
με πόσο κόπο στέκει αυτή η μάσκα πάνω μου....
κι εκείνο το μικρό φτερό
που είσαι....
Ομορφη καλημερα! | |
Σελίνα
13-06-2007 @ 01:44 | όμορφο... όλο
ούτε εγώ μπόρεσα κάτι να ξεχωρίσω...όλο | |
agrampeli
13-06-2007 @ 02:02 | θαυμάσιο ::yes.:: ::yes.:: | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
13-06-2007 @ 02:14 | Διαμαντάκι ::smile.:: | |
ΠΥΘΙΑ
13-06-2007 @ 02:48 | Ότι και να γράψεις,είναι αριστούργημα!Γι΄'αυτό και γω δεν σε ξανασχολιάζω!Το εννοώ.Να ξέρεις μόνο ότι θα σε διαβάζω από τους πρώτους εδώ μέσα, ::xmas.:: | |
poetryf
13-06-2007 @ 04:13 | "Χαμογελώ,
και μόνο εσύ γνωρίζεις
με πόσο κόπο στέκει αυτή η μάσκα πάνω μου." ::theos.:: ::love.::
| |
Goldy
13-06-2007 @ 04:48 | Μια ανάγνωση και γλύκανα την μελαγχολία που μου βγάζεις...
Οι επόμενες αναγνώσεις εκτυπωμένες...
::theos.:: + ::smile.:: + ::wink.:: | |
annaΤi
13-06-2007 @ 05:19 | Το αγάπησα από τον τίτλο....
μετά, απλώς αφέθηκα να με σκοτώσει...
Υπέροχη είσαι, Στέλλα.... ::love.:: | |
ΛΕΩΝ53
13-06-2007 @ 06:56 | Καλησπέρα Στέλλα μου.
Εψαχνα να βρω λόγια να σε σχολιάσω......μα δε βρίσκω
.......το λεξιλόγιό μου, δημιουργέ, είναι φτωχό για το δικό σου βεληνεκές......ο στιχουργός στιχοπλέκει, ενώ εσύ....στιχοκεντάς μ' ολόχρυση κλωστή.
ΑΦΩΝΟΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑΛΟΣ
Ηλίας | |
elenitheof
13-06-2007 @ 08:34 | "Πώς να σ’ αγγίξω
που ‘χεις τριγύρω σου αγκαθωτό πλέγμα
την απόσταση;"
Υπέροχη γραφή!!! ::theos.:: ::up.:: | |
guesswho
13-06-2007 @ 10:04 | Στα αγαπημένα χωρίς άλλο σχόλιο.... ::hug.:: | |
TAS
13-06-2007 @ 12:24 | έκανα το χρέος μου από υπολογισμό, και την άλλη στιγμή,
χωρίς κανείς να μου το ζητήσει
έκοψα μικρά-μικρά κομάτια τον εαυτό μου και τον μοίρασα
στα σκυλιά.
Μόνο, Λειβαδίτη...Εγώ αποσύρομαι στην αγάπη μου για σένα... | |
Αγνή
13-06-2007 @ 13:44 | Εγώ μιλώ στην επιθυμία μου.
Εσύ στο σκοτάδι σου.
Σκοτάδι μου!
Τόσα χρόνια πορευτήκαμε,
εγώ να οδηγώ τις μέρες σου
κι εσύ τις νύχτες μου να ορίζεις.
Συν-κινητική απολύτως!!!!!!!!!!!! | |
montekristo
13-06-2007 @ 15:06 | Εντός και μόνη
Αρκεί;
δεν αρκεί γαμώτο... | |
justawoman
13-06-2007 @ 17:06 | Τώρα εγώ γιατί συγκινήθηκα?
Μπα τα μεσημεριανά τσίπουρα θα φταίνε... ::wink.::
καληνύχτες στιχομάνιακς
::love.:: | |
~~ΤhΑlaSsAki~~
14-06-2007 @ 07:50 | Σκοτάδι μου!
Τόσα χρόνια πορευτήκαμε,
εγώ να οδηγώ τις μέρες σου
κι εσύ τις νύχτες μου να ορίζεις.
Μα πάντα εκεί στο ανεξιχνίαστο,
σε βίους επάλληλους.
Χαμογελώ,
και μόνο εσύ γνωρίζεις
με πόσο κόπο στέκει αυτή η μάσκα πάνω μου.
Δεν έχω τρόπο,
δε με δίδαξες ποτέ πώς να λυτρώνω το θυμό,
το φόβο, τον πόνο, που με κατοικεί.
Πόνεσε... | |
 |
