| |
| | Εωθινό Σάλπισμα |  | | | Το όνειρο οδηγεί σε έναν κόσμο που όλοι φαντάζονται επιθυμούν αλλά δεν διαβαίνουν. Της αμφισβήτησης. | | |
Εωθινό Σάλπισμα
Φεγγάρι φως μου σκοτεινό
διαβαίνεις τις πορείες των ενόχων
Φώτα χιλιάδες σύντροφοι συνωμότες
ενώνουν τις ψυχές για το αύριο
Δρόμος μακρύς με το φως της ορμής ταξιδεύει
χέρια παλάμες υγρές, που η μια ψάχνει την άλλη
Άγγιγμα μιας γλοιώδους αίσθησης
ρυπαρών επαφών ενόχων
Χαμερπείς σκέψεις αυτών, που βιώνουν τη θλίψη
αηδιαστικών αποφάσεων μιας ζωής, που γαβγίζει
Φύλακες ανομολόγητων παθών,
που ελπίζουν να ζήσουν την κάθαρση
σε μια άλλη διάσταση, όπου οι υπάρξεις
θα ‘ναι επιεικείς και οι σκηνές επισφαλείς σε ήθος
Φίλοι νεκροί θα διαδέχονται την είσοδο των νέων
Μάταια θα περιμένουν γνώριμες συμπεριφορές
Ιδέες θα συντηρούν τη σκέψη μέσα στο χάος
Θλίψη της θύμησης μιας άλλης ζωής
Μυρωδιά των νεκρών, θα καλύπτει τη γειτονιά των αγγέλων
Μόνος μέσα στην απόλυτη μοναξιά του σύμπαντος
Ευεργέτης της αγάπης, που σου δόθηκε
Ανάξιος να νοιώσεις, το χάρισμα τιμωρείσαι
Εσύ από εσένα,
η αξία άγνωστη,
η ηθική ανύπαρκτη
Εσύ όμως εκεί,
Υπαρκτός φανοστάτης του τίποτα
εκπροσωπείς το μηδέν, διοικείς το μηδέν
δεν περιμένεις κανέναν
Αδιάλλακτος διαπραγματευτής του κέρδους
μαγεμένος από τους σαλπιγκτές σου
γλίσχρος αισθημάτων και ψυχής,
κλαις γι’ αυτό, που άλλο δεν γνωρίζεις
κλαις αυτό, που τίποτα δεν προσδοκάς
Μαζεύεις τα πλάσματα της νύχτας
στο χώρό τους εσύ, περπατάς
φαντασία και όνειρο η αγχόνη,
πόρτα στα δικά σου φτερά
Μην κρύβεσαι, μη φοβάσαι,
όταν βρεθούμε δεν θα ξέρει κανείς κανέναν
Γυμνοί θα συστηθούμε ξανά,
Άκου οι άγγελοι πλησιάζουν
Γλυκόφωνος ο σαλπιγκτής
του εωθινού σαλπίσματος,
Η αρχή μιας αρχής ξεγραμμένης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 17
Στα αγαπημένα: 5
| | | | | | | |
| | VOULA STEKOULEA | | | |
|
annaΤi
13-06-2007 @ 05:01 | Πότε θα σε γνωρίσουμε να συστηθούμε???? (ντυμένοι, όμως... ::razz2.:: χαχα...)
Μαρία-Νεφέλη... ΠΟΛΥ μου άρεσε.... Απίθανο!!!! Απίθανη!!!!
Στο μάταιο που δεν προσδοκά... Στο "επιμένω", που αντέχει... στο τίποτα που πρωταγωνιστεί...
και στο "η αρχή μιας αρχής ξεγραμμένης" ::kiss.::
Εκεί ξεκινά η αισιοδοξία, που ζει αντί να ονειροβατεί... Μπράβο!! | | foteinos
13-06-2007 @ 05:01 | Πιθανώς να ήλπισα.
Πιθανώς να πίστεψα.
Πιθανώς ν αμέλησα.
Μα είναι απίθανο να έφθασα
σ αυτό που τώρα μοιάζω.
...μου θύμισες πολλά , πάρα πολλά και μπηκα μέσα, εισχώρησα...με ρούφηξε το γραπτό σου. Συγχαρητήρια για τον τρόπο που το απέδωσες. Έξοχη ::love.:: ::love.:: | | elenitheof
13-06-2007 @ 05:51 | "μόνος μέσα στην απόλυτη μοναξιά του σύμπαντος"
Αυτό μου άρεσε όπως και όλο το γραπτό.
::love.:: Μαρία, καλημέρα. ::kiss.:: | | CHЯISTOS P
13-06-2007 @ 06:02 | Άφωνος !....Χρειάζεται μελέτη και χρόνο. Το τυπώνω...
γλίσχρος -η -ο επίθ. = 1. ο ανεπαρκής, o λίγος 2. τσιγκούνης, μίζερος. Συνών.: πενιχρός, ισχνός, λιγοστός. Αντίθ.: πλουσιοπάροχος, παχυλός, άφθονος | | MARGARITA
13-06-2007 @ 06:06 | μόνος μέσα στην απόλυτη μοναξιά του σύμπαντος
ευεργέτης της αγάπης, που σου δόθηκε
ανάξιος να νοιώσεις το χάρισμα τιμωρείσαι
εσύ από εσένα.....
Aυτοτιμωρία, ο χειρότερος εφιάλτης που σε στέλνει στο θάνατο...μα όταν βρεθούμε δεν θα ξέρει κανένας κανέναν
γυμνοί θα συστηθούμε ξανά
Πολύ δυνατό Νεφέλη...μπράβο σου
| | ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
13-06-2007 @ 06:09 | Φίλοι μου, ΄Αννα θα το κανονίσουμε όταν θάμαι Αθήνα,Φωτεινέ
νάσαι καλά για τα σχόλιά σου, Ελένη αυτός ο στίχος αγγίζει και
μένα πολύ ευχαριστώ, Χρχρχρήστο σε ευχαριστώ που ασχολήθηκες και με τις λέξεις, εδώ με την έννοια του τσιγγούνη μακρυά από μας ::laugh.::, χαίρομαι που τα λέμε και βρισκόμαστε στη γειτονιά μας,μια ::hug.:: σας χωρά όλους,και από ένα φιλί στον καθένα,τα ξαναλέμε σύντομα. | | poetryf
13-06-2007 @ 06:20 | "μυρωδιά των νεκρών, θα καλύπτει τη γειτονιά των αγγέλων
μόνος μέσα στην απόλυτη μοναξιά του σύμπαντος
ευεργέτης της αγάπης, που σου δόθηκε
ανάξιος να νοιώσεις το χάρισμα τιμωρείσαι" ::theos.:: ::love.:: ::theos.::
Απλά ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ!!! | | ΛΕΩΝ53
13-06-2007 @ 06:36 | Καλησπέρα Μαρία μου.
Σάλπισμα...στην ψυχή μου το δημιούργημά σου.
......μυρωδιά των νεκρών, θα καλύπτει τη γειτονιά των αγγέλων...
.....εκπροσωπείς το μηδέν, διοικείς το μηδέν δεν περιμένεις κανέναν......
......όταν βρεθούμε δεν θα ξέρει κανένας κανέναν......
Μπράβο σου Μαρία
Ηλίας
| | SEPT
13-06-2007 @ 07:31 | άκου οι άγγελοι πλησιάζουν
γλυκόφωνος ο σαλπιγκτής
του εωθινού σαλπίσματος,
η αρχή μιας αρχής ξεγραμμένης.
Εξαιρετικό! ::up.:: | | agrampeli
13-06-2007 @ 07:44 | υπέροχο ::yes.:: ::up.:: ::love.:: | | TAS
13-06-2007 @ 12:48 | χέρια παλάμες υγρές, που η μια ψάχνει την άλλη
άγγιγμα μιας γλειώδους αίσθησης
ρυπαρών επαφών ενόχων
χαμερπής σκέψεις αυτών, που βιώνουν τη θλίψη
αηδιαστικών αποφάσεων μιας ζωής, που γαβγίζει
φύλακας ανομολόγητων παθών,
.............................
Μαρία, νομίζω ότι υπερέβεις τις προσδοκίες... ::theos.:: | | Αγνή
13-06-2007 @ 13:49 | Παράξενο, πάρα πολύ δυνατό, μπράβο! | | Nemo
13-06-2007 @ 16:58 | Συν - φωνώ με την Αγνή.
Καλή συνέχεια... | | justawoman
13-06-2007 @ 17:49 | δεν έχω λόγια...
Μπράβο σου Νεφέλη!!!
::smile.:: | | ΓιΟΥΛΗ_Τ
13-06-2007 @ 19:22 | Της αμφισβήτησης ναι..
Μα όχι η κατάθεση σου..
Να΄ σαι καλά!
Καλημέρα! | | ΜΑΡΙΑ ΝΕΦΕΛΗ
14-06-2007 @ 01:01 | Φίλοι μου καλή σας μέρα και ευχαριστώ για τα σχόλιά σας,
η καινούργια μορφή του ποιήματος, είναι κατόπιν της επιμέλειας της φίλης μας Στέλλας ( αστέρι ) ή κατά στιχογειτονιά justawoman και την ευχαριστώ ιδιαιτέρως γιατί έκανε τον κόπο να ασχοληθεί και να διαμορφώσει το ποίημα στη μορφή, που το βλέπετε τώρα. Νάστε όλοι καλά σας ευχαριστώ και πάλι που νοιώθετε και λαμβάνετε τα μηνυματά μου. ::love.:: ::hug.:: ::blush.::
Υ.Γ.
ζητάω συγγνώμη από το Χρίστο που η Στέλλα διόρθωσε τη στιχοκουρτίνα μου....
χαχαχααχιχιχι.... | | ΑΠΡΙΛΗΣ
14-06-2007 @ 07:29 | Γλυκόφωνος ο σαλπικτής του εωθινού του εωθινού σαλπίσματος.
Πιθανώτατα θα είσαι νεαρής ηλικίας,μια Μαρία Νεφέλη του Ελύτη.Πάντως πλησιάζεις προς την Ποίηση ,είσαι σε πολύ καλό δρόμο. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
