MARGARITA
13-06-2007 @ 08:38 | Για ποια υπομονή μιλάς λεβέντη μου, ασίκη,
για τους εννιά που η μάνα σου μήνες εσένα
σε κουβάλαγε πριν σκάσεις μύτη ή για τις νύχτες
που ξενύχταγε με τους ρημαδοκολικούς σου
ή όταν δόντια έβγαζες κι είχες τους πυρετούς σου;
ή την άλλη που σ έκανε εραστή, σύντροφο και πατέρα
και μόλις πέρασαν χρόνια οκτώ της πέταξες τη βέρα
με ενα ξερό "εγώ γυναίκα άλλη αγαπώ, μα θέλω κι εσένα"
το σπίτι μην χαλάσουμε και την δημόσια Αντέννα...
γυναίκα το πουκάμισο θέλω το θαλασσί, μα άντρα μου
δεκαεπτά κρέμονται στη σειρά επάνω στην ραφιέρα,
Ωχ! τα σουτζουκάκια η μάνα μου τα έκανε πιο ωραία..
θέλεις και άλλα να σου πω.... μα εγώ δεν θα το κάνω
γυναίκα εγώ γεννήθηκα, γυναίκα θα πεθάνω...
Να ζήσετε καμάρια μου άνδρεεεςςςςς::laugh.:: ::laugh.:: ::wink.:: | |
Grisio
14-06-2007 @ 01:14 | Καλημέρα Μαργαρίτα :)
ενδιαφέρον σχόλιο ...
αν και το υπονοούμενο δεν είχε να κάνει με την αντιπαράθεση ανδρών και γυναικών,
αλλά για την μανία των ανδρών να μετριούνται...
σε οτιδήποτε...
η ομάδα σου, η ομάδα μου...
η θέση στην οικογένεια/κοινωνία,
ποιός πίνει πιο πολύ...
ποιός είναι πιο γρήγορος,
έχει το μεγαλύτερο τετράτροχο κλπ.
και για το μόνο που δεν διακρίνεται ιδιαίτερα είναι η υπομονή του... :)
τώρα εαν εσύ τα πέρασες (περνάς) όλα αυτά...
χαρά στην υπομονή σου ::whist.::
εγώ τα πουκάμισα μου τα σιδερώνω μόνος μου...
και τα σουτζουκάκια μου είναι καλύτερα από τα της μάνας μου ::angel.:: | |
MARGARITA
14-06-2007 @ 05:13 | Eγώ έτυχα στους λίγους που λατρεύουν την γυναίκα...άσε που αν ήταν άλλος έτσι κακομαθημένο πλάσμα που είμαι θα έτρωγε ης μαμάς του τα σουτζουκάκια ή καμμιάς άλλης ::laugh.::
γι αυτό και εγκυμονώ (από το έγκαμος) 36 χρόνια με τον ίδιον ::angel.:: όμως και πουκάμισα σιδερώνω και μαγειρεύω γιατί το θέλω και όχι από υποχρέωση....μπράβο σε σένα που σε φροντίζεις ::wink.:: όχι δεν ήμουν φεμινίστρια...εργαζόμενη ήμουν...φιλιά σου | |
Grisio
14-06-2007 @ 05:43 | Είναι πολύ μεγάλο πράγμα να είναι κανείς μετά από 36 χρόνια έγγαμου βίου ευτυχισμένος... να μην μπορεί να σκεφτεί την ζωή του διαφορετικά... Σίγουρα θα υπάρχουν ωραίες και άσχημες στιγμές... μα αν μπορεί κανείς να πει, αν είχα την ευκαιρία να τα ξαναζούσα όλα από την αρχή... τα ίδια «λάθη» θα έκανα, τότε είναι, για μένα, αξιοζήλευτος. Εμείς φτάσαμε αισίος τα 10 χρόνια και μέχρι τώρα μπορώ να πω... «έτσι» και για τα άλλα εικοσιέξι :) και ας σιδερώνω τα πουκάμισα μου μόνος μου ::whist.:: και ας μαγειρεύω που και που παπουτσάκια ή γιουβαρλάκια για την οικογένεια ::wink.:: (για σπεσιαλιτέ έχω μουσακά και μπριάμ :) ) είναι βλέπεις και το έταιρο μου ήμιση εργαζόμενη γυνή ... φιλάκια κι από μένα ::angel.:: | |
MARGARITA
14-06-2007 @ 06:09 | Τα λάθη μας είναι τα παράσημα μας...ευχή μου για άλλα 46 μαζί με σωστά και λάθη...αυτή είναι η ζωή να θέλεις να ξυπνάς μαζί του/μαζί της... ::smile.:: | |
 |
